неажыццяві́масць, ‑і, ж.

Немагчымасць ажыццяўлення чаго‑н. Неажыццявімасць праблем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недася́жнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць недасяжнага; немагчымасць дасягнуць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрымяні́мы, ‑ая, ‑ае.

Які нельга прымяніць для чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́зчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца падвозам чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад дном чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак., чаго.

Разм. Намалоць дадаткова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папра́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца папраўкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўтара́льнасць, ‑і, ж.

Частае паўтарэнне чаго‑н. Перыядычная паўтаральнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першаво́браз, ‑а, м.

Кніжн. Першапачатковы, зыходны ўзор чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праці́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца праціркай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)