прамане́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго.

Разм. Манежыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прату́заць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тузаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысцёбнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Аднакр. да прысцёбваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раззалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., каго-што.

Густа пакрыць пазалотай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распаі́ць, ‑паю, ‑поіш, ‑поіць; зак., каго.

Поячы, зрабіць укормленым, поўным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ратава́льнік, ‑а, м.

Той, хто ратуе або выратаваў каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпрэзента́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Кніжн. Прадстаўнік каго‑, чаго‑н.

[Фр. représentant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сурмі́ць, сурмлю, сурміш, сурміць; незак., каго-што.

Уст. Фарбаваць сурмой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таро́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго-што.

Прывязваць да тарокаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыно́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак., каго.

Звязваць ногі каня трыногай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)