неміну́чы, ‑ая, ‑ае.
Такі, якога нельга мінуць; непазбежны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неміну́чы, ‑ая, ‑ае.
Такі, якога нельга мінуць; непазбежны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрыя́знасць, ‑і,
1. Уласцівасць непрыязнага.
2. Непрыязныя, недружалюбныя адносіны да каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няві́ннасць, ‑і,
1. Уласцівасць нявіннага (у 1, 2 знач.).
2. Цнота.
3. Адсутнасць віны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
о́птыка, ‑і,
1. Раздзел фізікі, які вывучае святло,
2.
[Грэч. optikē.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пабра́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1. Стаць пабрацімамі.
2. Уступіць у цесныя, сяброўскім адносіны; пасябраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падпра́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць;
Пражачы, прыгатаваць для яды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўвы́спа, ‑ы,
Невялікі паўвостраў, часцей пясчаны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўцаны́,
Палавіна цаны; цана, ніжэйшая за звычайную.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пачырване́лы, ‑ая, ‑ае.
Які пачырванеў, стаў чырвоным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правінава́ціцца, ‑вачуся, ‑вацішся, ‑ваціцца;
Тое, што і правініцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)