пералётны, ‑ая, ‑ае.
Які адлятае на зіму ў вырай (пра птушак).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пералётны, ‑ая, ‑ае.
Які адлятае на зіму ў вырай (пра птушак).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Абазвацца мыканнем.
2.
3. Мыкаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прастытуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
1.
2.
[Ад лац. prostituere — ганьбіць, няславіць, аддаваць на ганьбу, знявагу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прастыту́цыя, ‑і,
1. У эксплуататарскім грамадстве — продаж свайго цела (галоўным чынам жанчынамі) з мэтай набыць сродкі для існавання.
2.
[Ад лац. prostitutio — апаганенне, абняслаўленне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раззбро́іцца, ‑роюся, ‑роішся, ‑роіцца;
1. Зняць з сябе зброю; вызваліцца ад сродкаў узбраення.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ры́бін, ‑а.
1. Які мае адносіны да рыбы, належыць ёй.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сінедрыён, ‑а,
[Грэч. synedrion — сход.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спадкае́мец, ‑мца,
1. Асоба, якая атрымала спадчыну або мае права на яе; наследнік.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спапяле́лы, ‑ая, ‑ае.
Які ператварыўся ў попел.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укаране́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які пусціў глыбока карэнне.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)