абязво́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.

Пазбавіць волі; зрабіць бязвольным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмабілізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Зрабіць, правесці дэмабілізацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрв’юе́р, ‑а, м.

Журналіст, які бярэ ў каго‑н. інтэрв’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампло́т, ‑у, М ‑лоце, м.

Змова супраць каго‑, чаго‑н.

[Фр. complot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карумпі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Падкупляць, разлагаць подкупам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кастра́т, ‑а, М ‑раце, м.

Той, каго кастрыравалі. Бычок-кастрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малако́лькаснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць малаколькаснага; малая колькасць каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назапро́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Тое, што і назапрашаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намардава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго.

Разм. Вельмі знясіліць, намучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насмяя́нне, ‑я, н.

Грубы, зневажальны здзек з каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)