Verbum

абсмакта́ць, -макчу́, -мо́кчаш, -мо́кча; -макчы́; -макта́ны; зак., што.

1. Пасмактаць з усіх бакоў.

А. цукерку.

2. перан. Усебакова вывучыць, абдумаць; смакуючы, падрабязна расказаць аб чым-н. (разм.).

А. усё да дробязей.

|| незак. абсмо́ктваць, -аю, -аеш, -ае.

адкалупа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

Аддзяліць, калупаючы; адарваць, адкрышыць што-н. чым-н., якой-н. прыладай.

А. кавалачак тынку.

|| незак. адкалу́пваць, -аю, -аеш, -ае

|| аднакр. адкалупну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

пасве́дчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. што, аб чым і з дадан. сказам. Сцвердзіць, засведчыць што-н.

Усё гэта могуць п. не словы, а рэальныя факты.

2. Выступіць у ролі сведкі.

|| наз. пасве́дчанне, -я, н.

паўзве́рх.

1. прысл. Вышэй за паверхню чаго-н., над кім-, чым-н.

Глядзець п.

2. прыназ. з Р. Ужыв. з назвамі месца або прадмета, над паверхняй якіх што-н. размяшчаецца, адбываецца, рухаецца.

Вада ішла п. лёду.

пра́віць¹, пра́ўлю, пра́віш, пра́віць; незак., кім-чым.

1. Кіраваць, маючы ўладу.

П. дзяржавай.

2. Накіроўваць чый-н. рух.

П. коньмі, яхтай.

3. Адпраўляць, праводзіць якое-н. дзеянне.

П. малебен.

|| наз. праўле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

прамару́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

Марудзячы з чым-н., прабыць у бяздзейнасці, спазніцца з выкананнем якой-н. справы.

П. з адпраўкай будаўнічых матэрыялаў.

|| незак. прамару́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прамару́джанне, -я, н.

Без усякіх прамаруджанняў.

прызна́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. прызнацца, прызнаць.

2. Словы, у якіх хто-н. прызнаецца ў чым-н.

Пачуць чыё-н. п.

3. Станоўчая ацэнка, адносіны з боку каго-, чаго-н.

Карыстацца агульным прызнаннем.

пы́рскацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак., чым.

1. Пакрываць сябе пырскамі чаго-н.

П. адэкалонам.

2. Пырскаць на каго-н., адзін на аднаго ці вакол сябе.

П. вадой.

|| зак. папы́рскацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. пы́рсканне, -я, н.

размякчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; размя́кчаны; зак.

1. што. Зрабіць мяккім.

Р. воск.

2. перан., каго-што. Прывесці ў стан душэўнай мяккасці.

Р. сэрца ласкай.

|| незак. размякча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. размякчэ́нне, -я, н.

скало́цца², скалю́ся, ско́лешся, ско́лецца; скалі́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Змацавацца (шпількай і пад.).

2. Зраніцца чым-н. вострым, калючым у многіх месцах.

С. іржышчам.

|| незак. ско́лвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 знач.).