каўба́снік і кілба́снік, ‑а, м.

Той, хто вырабляе або прадае каўбасу, кілбасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашмі́р і кашамі́р, ‑у, м.

Тонкая мяккая шарсцяная, напаўшарсцяная або баваўняная тканіна.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кекс, ‑а, м.

Кандытарскі выраб са здобнага цеста з разынкамі або карынкай.

[Англ. cakes — пірожныя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ківо́т, ‑а, М ‑воце, м.

Зашклёная створкавая рама або шафка для абразоў.

[Грэч. kibōtos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінаэкра́н, ‑а, м.

Спецыяльная плоская або ўвагнутая паверхня, на якую праектуецца кінафільм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клеява́рня, ‑і; Р мн. ‑рань; ж.

Памяшканне або прадпрыемства для варкі клею.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

круп’е́, нескл., м.

Саўладальнік або служачы ігральнага дома, распарадчык гульні і банкоўшчык.

[Фр. croupier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

процібо́левы, ‑ая, ‑ае.

Які аслабляе або здымае боль, адчуванне болю. Проціболевае лякарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

райцэ́нтр, ‑а, м.

Горад або пасёлак гарадскога тыпу, які з’яўляецца цэнтрам раёна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстры́га, ‑і, м.

Служка рэлігійнага культу, пазбаўлены сану, або манах, пазбаўлены манаства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)