ушасцёх, прысл.

У колькасці шасці чалавек (толькі пра мужчын або толькі пра жанчын).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флане́ль, ‑і, ж.

Мяккая баваўняная або шарсцяная тканіна палатнянага перапляцення з двухбаковым начосам.

[Фр. flanelle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотатэ́ка, ‑і, ДМ ‑тэцы. ж.

Сістэматызаваны збор, архіў фатаграфій або фатаграфічных негатываў.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і thēkē — сховішча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хваробаўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Слабаўспрыімлівы або неўспрыімлівы да хвароб (пра расліны). Хваробаўстойлівыя сарты лёну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

царкоўнаславяні́зм, ‑у, м.

Слова, граматычная форма або выраз, якія прыйшлі з царкоўнаславянскай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыяні́ды, ‑аў; адз. цыянід, ‑у, М ‑дзе, м.

Солі цыяніставадароднай, або сінільнай, кіслаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюркі́зм, ‑а, м.

Слова або моўны зварот, запазычаны з адной з цюркскіх моў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чайха́ншчык, ‑а, м.

Утрымальнік чайханы або чалавек, які прыслужвае ў чайхане, падае стравы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чальча́к, ‑у, м.

Адна- або шматгадовая травяністая меданосная і лекавая расліна сямейства чальчаковых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шле́мнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая або паўкустовая расліна сямейства губакветных, выкарыстоўваецца ў медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)