поліартры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Спец. Адначасовае або паслядоўнае захворванне многіх суставаў.

[Ад грэч. poly — многа і arthron — сустаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праекцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ўтварае праекцыю або мае адносіны да праекцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палупі́цца, ‑лупіцца; зак.

Разм. Трохі або поўнасцю аблупіцца. Фарба на сценах палупілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панасыпа́цца, ‑аецца; зак.

Насыпацца ўсюды, у розных месцах або ў вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панасява́цца, ‑аецца; зак.

Насеяцца, пасеяцца ў вялікай колькасці або ў многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панікадзі́ла, ‑а, н.

Вялікая люстра са свечкамі або стаячы кандэлябр перад іконамі.

[Ад грэч. palykandēlos — які складаецца з многіх свяцільняў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападка́свацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Падкасацца — пра многае або многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паплі́н, ‑у, м.

Шаўковая, паўшаўковая або баваўняная тканіна з дробным папярочным рубчыкам.

[Фр. popeline.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парады́гма, ‑ы, ж.

Спец. Табліца форм скланення або спражэння якога‑н. слова.

[Ад грэч. parádeigma — прыклад, узор.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натуралізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак.

Даць (даваць) правы грамадзянства або падданства чужаземцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)