Verbum

скланя́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́ецца; незак.

1. Змяняцца па склонах.

2. перан. Часта ўпамінацца (звычайна непрыхільна; разм.).

Яго прозвішча часта скланяецца на сходах.

|| наз. склане́нне, -я, н. (да 1 знач.).

слабіна́, -ы́, мн. слабіны́, -бі́н, ж.

1. Слабае месца ў чым-н. (менш моцнае, слабей нацягнутае і пад.; разм. і спец.).

С. фала (каната, троса).

2. перан. Слабасць, недахоп (разм.).

С. ў характары.

спачы́ць, -чну́, -чне́ш, -чне́; -чнём, -чняце́, -чну́ць; -чні́; зак.

1. Аднавіць свае сілы адпачываючы.

С. перад дарогай.

2. перан. Памерці (высок.).

|| незак. спачыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. спачыва́нне, -я, н. (да 1 знач.).

страхава́цца, страху́юся, страху́ешся, страху́ецца; страху́йся; незак.

1. Страхаваць (у 1 знач.) сябе, сваю маёмасць.

С. на выпадак няшчасця.

2. перан. Засцерагаць сябе ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.

|| зак. застрахава́цца, -страху́юся, -страху́ешся, -страху́ецца; -страху́йся.

сысу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Дзіцяня млекакормячай жывёліны, якое ссе маці.

2. Немаўля (разм., жарт.).

3. перан. Малады, нявопытны ў якой-н. справе чалавек.

|| памянш. сысуно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

ураўнава́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

1. Зрабіць аднолькавым па вазе.

У. шалі вагаў.

2. перан. Дабіцца раўнавагі, зрабіць роўным, ураўнаваць адно з другім.

У. сілы праціўнікаў.

|| незак. ураўнава́жваць, -аю, -аеш, -ае.

цэ́льны, -ая, -ае.

1. 3 аднаго рэчыва, з аднаго куска, суцэльны.

Ц. мармур.

Цэльная металічная трубка.

2. Неразбаўлены, натуральны.

Цэльнае малако.

3. перан. Якому ўласціва ўнутранае адзінства.

Ц. характар.

|| наз. цэ́льнасць, -і, ж.

экза́мен, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Праверка ведаў па якім-н. вучэбным прадмеце.

Э. па фізіцы.

2. перан. Якое-н. выпрабаванне, праверка.

Э. на смеласць.

|| прым. экзаменацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).