яхі́днічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Злосна іранізаваць, з’едліва насміхацца з каго-н.
|| зак. з’яхі́днічаць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
далуча́ць несов.
1. (да каго, чаго) присоединя́ть (к кому, чему); приобща́ть (к чему), присовокупля́ть (к чему);
2. (да каго, чаго) причисля́ть (к кому, чему);
3. (да чаго) (знакомить с чем-л., привлекать к участию в чём-л.) приобща́ть (к чему); вовлека́ть (во что);
1-3 см. далучы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
stare2 [steə] v.
1. пі́льна глядзе́ць, утаро́піцца;
make people stare здзіўля́ць каго́-н.;
stare into smb.’s eyes пі́льна глядзе́ць каму́-н. у во́чы;
stare into space глядзе́ць і нічо́га не ба́чыць
2. кі́дацца ў во́чы
3. зе́ўраць, выступа́ць (на фоне чаго-н.);
Rows of empty windows stared from the house. Дом зеўраў радамі пустых вокнаў.
♦
stare smb. into confusion збянтэ́жыць каго́-н. пі́льным по́зіркам;
stare smb. in the face дзёрзка глядзе́ць на каго́-н.;
Ruin stared him in the face. Яму пагражала галеча.
stare down [ˌsteəˈdaʊn] phr. v. BrE прыму́сіць каго́-н. апусці́ць во́чы, збянтэ́жыць каго́-н.;
stare down a stranger вылу́плівацца на незнаёмага
stare out [ˌsteərˈaʊt] phr. v. BrE = stare down
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вы́рачыся, ‑ракуся, ‑рачашся, ‑рачацца; ‑рачамся, ‑рачацеся, ‑ракуцца; пр. выракся, ‑лася; зак., каго-чаго.
Адмовіцца, не прызнаць сваім каго‑, чаго‑н. Вырачыся родных. □ Якія б у чалавека і на каго з родных не былі б крыўды, усё роўна ён ніколі не вырачацца той хаты, у якой упершыню зірнуў на белы свет. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наздзе́кавацца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак., з каго-чаго і над кім-чым.
Вельмі абразіць, прынізіць, зняважыць каго‑н. Ніна ведала ўжо, што абмануў яе Лявон, наздзекаваўся над ёю. Галавач. // Фізічна ўздзейнічаць на каго‑н.; пабіць, збіць. [Дзед:] — Паздзекаваліся легіянеры над.. хлопцамі, білі, ажно ніводнай кветачкі цэлай у іх не засталося. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пацве́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго, з каго.
Злёгку дражніць, пасмейвацца з каго‑н. Люблю.. у ціхай завоіне амаль безыменнай палескай рачулкі пацвельваць канцом вудзільна вужа, што паўнаўладна плыве пад твой бераг. Брыль. Ды абзаводзіцца сынам Зоя ўсё адкладвала. У міліцыі з гэтага выпадку часам зубаскалы пацвельвалі з бяскрыўднага Косці. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздзе́ць, ‑дзену, ‑дзенеш, ‑дзене; зак., каго-што.
1. Зняць з каго‑н. адзенне. Мы раздзелі малога, урач агледзеў яго, аслухаў. Кулакоўскі. // Распрануць.
2. Разм. Аграбіць, зняўшы з каго‑н. адзенне. Ды сама [Хадора] амаль не ў споднім, Твар збялеў, што ў меле: — Ах, мой Савачка, мой родны, А мяне ж раздзелі! Гілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
старажава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; незак.
Разм.
1. Выконваць абавязкі стоража. — Даўно старажуеш тут? — запытаў Лабановіч. — Да ўжо, мусіць, чацвёрты год, — адказаў стораж. Колас.
2. каго-што. Вартаваць каго‑, што‑н., пільнаваць каго‑, што‑н. «Прыпушчу, думаю, на часінку [пасвіцца каня], не канешне ж Лаўрэну цягнуцца тут, у яго вунь якія абшары старажаваць». Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грымірава́ць
(фр. grimer = падмалёўваць твар)
1) накладваць грым, каб надаць акцёру патрэбны для яго ролі выгляд;
2) надаваць каму-н. з дапамогай грыму аблічча каго-н. (напр. г. пад рыбака).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ла́гер
(ням. Lager)
1) часовае пасяленне, стаянка каго-н. (напр. ваенны л., турысцкі л.);
2) месца ўтрымання ваеннапалонных ці зняволеных (напр. канцэнтрацыйны л.;
3) перан. групоўка людзей, аб’яднаных адзінствам поглядаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)