По́шапшум’ (Сцяшк. Сл.), пошапак ’шэпт’, пошапкам ’шэптам’ (ТСБМ), ’ціха’ (свісл., Сцяшк. Сл.), укр. пбшепка ’вельмі ціха’. Ад по- (па‑) і шаптаць (гл.), як покрык, посвіст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Разгагу́лі: гу́лі‑разгагу́лі ’свавольная гульня’ (Юрч. СНЛ). Экспрэсіўнае рыфмаванае ўтварэнне на аснове слова гу́лі (гл. гуляць) і гукапераймання гагу, параўн. гугу́ ’гул, шум’ (Нас.), гуга́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Талало́й, тололо́й ’крык, шум, гам’, ’гармідар, беспарадак’ (ТС). Гл. талала. Сюды ж талалу́й ’вадкая мучная страва; балбатун, бесталковы чалавек’ (Касп.), ’дуркаваты чалавек’ (Шатал., Сл. рэг. лекс.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

erstrben

* vi (s) заміра́ць, сціха́ць

der Lärm erstrb — шум паво́лі сціх; аняме́ць (пра рукі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

заглушы́ць сов.

1. (звуки) заглуши́ть, покры́ть;

з. крык — заглуши́ть крик;

го́лас прамо́ўцы ~шы́ў шум у за́ле — го́лос ора́тора заглуши́л (покры́л) шум в за́ле;

2. (разрастаясь, вытеснить другие растения) заглуши́ть;

3. (выключить) заглуши́ть;

з. мато́р — заглуши́ть мото́р;

4. перен. (о чувствах) заглуши́ть; (протест и т.п. — ещё) подави́ть;

з. боль — заглуши́ть боль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

noise [nɔɪz] n.

1. гук, шум; го́ман; гвалт; гру́кат (звыч. непрыемны);

Try not to make a noise when you go downstairs. Пастарайся не шумець, як будзеш спускацца па ўсходах.

2. tech. перашко́да, перашко́ды

make a noise about smth. infml узніма́ць шум з-за чаго́-н.;

make noises about smth. infml дава́ць зразуме́ць што-н., намяка́ць на што-н.;

make encouraging noises выка́зваць адабрэ́нне/падтры́мку, падбадзёрваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вэ́рхал, ‑у, м.

Разм. Страшэнны беспарадак, неразбярыха; крык, шум. У доме — вэрхал, усё пайшло дагары нагамі. Карпаў. На ферме зноў падняўся вэрхал: спрачаліся, каму колькі год. Пташнікаў. Бегае, круціцца, галёкае, як ашалелы: вечны вэрхал праз яго на дварэ. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шо́рхат, ‑у, М ‑хаце, м.

Глухі гук, шум, шорганне ад руху, трэння, лёгкага дакранання да чаго‑н. Шорхатам апалых пачарнелых лісцяў поўніўся двор. Шыловіч. Конь тупаў ззаду — паныла і мерна, нібы ўслухоўваўся ў слабы шорхат босых хлапечых ног. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валтузня́ н

1. разм Spektkel m -s; Geplter n -s, Lärm m -(e)s (шум); Balgeri f -, -en (жартоўная бойка);

2. (турботы) Schereri¦en pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

скрэ́бціся несов.

1. (производить шум, скребя) скрести́сь;

мы́шы ~бліся пад падло́гай — мы́ши скребли́сь в подпо́лье;

2. страд. скобли́ться; чи́ститься, очища́ться; см. скрэ́бці 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)