тытул правіцеля Венецыянскай і Генуэзскай рэспублік да канца 18 ст.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дэй
(тур. dayi)
1) ганаровае званне ў янычарскіх войсках;
2) тытул правіцеля Алжыра ў 1671—1830 гг.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
се́ідсеі́д
(ар. sejid = князь, пан)
пачэсны тытул мусульманіна, які прэтэндуе на паходжанне ад нашчадкаў прарока Магамета.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мандары́нм.
1.бат. (плод) Mandaríne f -, -n;
2.бат. (дрэва) Mandarínenbaum m -s, -bäume;
3.гіст. (высокі тытул у Кітаі) Mandarín m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
інфа́нт
(ісп. infante, ад лац. infans, -ntis = немаўля, дзіця)
тытул прынцаў каралеўскага роду ў манархічнай Іспаніі і Партугаліі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кронпры́нц
(ням. Kronprinz)
тытул наследніка трона ў Германіі і Аўстра-Венгрыі ў часы манархічнага праўлення (да 1918 г).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ДАЛА́Й-ЛА́МА
[ад манг. далай — мора (мудрасці) + лама],
тытулпаліт. (да 1951) і духоўнага ўладыкі тыбецкага народа; першасвяшчэннік ламаісцкай царквы (гл.Ламаізм). З’яўляецца таксама духоўным аўтарытэтам будыстаў тых тэрыторый, што апынуліся пад уплывам тыбецкай цывілізацыі (Манголія, Бурація, Тува, Калмыкія і інш.). Тытул Д.-л. ўстаноўлены ў 1391. Д.-л. — абаронца веруючых, зямное ўвасабленне Авалакітэшвары, будысцкай персаніфікацыі міласэрнасці. Вядома 14 носьбітаў тытула Д.-л., якіх веруючыя прымаюць за аднаго. Лічыцца, што Д.-л. не памірае, а пераўвасабляецца ў дзіця, якое нараджаецца ў час смерці Д.-л.
Першым Д.-л. быў Гедундуб (1391—1474). 5-ы — Агван Лабзан Джамцо падпарадкаваў сваёй уладзе амаль увесь Тыбет, ператварыў яго ў тэакратычную дзяржаву; вядомы як гісторык і літаратар, стваральнік новай драматургіі містэрый цам (свята ў масках). 14-ы Тэндзін Г’ягсо (Д.-л. з 1940).