prym, ~u

м. уст. першынство;

wieść prym — адыгрываць вядучую ролю; задаваць тон; весці рэй

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГРА́ВІС

(ад лац. gravis цяжкі),

1) тон складоў у стараж.-грэч. мове, які характарызуецца адсутнасцю павышэння голасу. Супрацьпастаўляецца акуту.

2) Від націску ў швед. мове, пры якім склад, што ідзе за складам з асноўным націскам, мае слабы пабочны націск; рух тону пры гэтым характарызуецца як сыходна-ўзыходны.

3) Дыякрытычны знак (`), які абазначае ў франц. мове ступень адкрытасці галосных: pére.

т. 5, с. 382

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зба́віць¹, зба́ўлю, зба́віш, зба́віць; зба́ўлены; зак., што і чаго.

1. Адняць частку чаго-н. з мэтай змяншэння (цаны, колькасці і пад.); некалькі зменшыць, убавіць.

З. дзесяць рублёў з агульнай сумы.

З. крок (пайсці цішэй).

2. Пахудзець.

З. у вазе.

3. Зменшыць сілу чаго-н.

З. тон.

З. газ.

|| незак. збаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. збаўле́нне, -я, н. і зба́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сентыме́нты, ‑аў; адз. няма.

Тое, што і сантыменты. [Краска] хітра абышоў пытанне, стаў выкручвацца і ўрэшце, перайшоўшы на павучальны тон, сказаў, што з ёю, гэта значыць, Галяй Абушэнка, трэба дзейнічаць смялей, яна не любіць сентыментаў, уздыханняў і г. д. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афіцы́йны, афіцыя́льны

1. offíziéll, ámtlich;

афіцы́йная асо́ба Ámtsperson f -, -en;

афіцы́йнае паведамле́нне offiziélle [ámtliche] Méldung;

2. (стрыманы, халодна-ветлівы) förmlich, offiziéll;

афіцы́йны тон förmlicher Ton

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

concessive

[kənˈsesɪv]

adj.

1) канцэсі́йны

2) усту́плівы, пада́тлівы; прымірэ́нчы (тон)

3) уступа́льны

”though” is a concessive word — “хоць” — уступа́льнае сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inflect

[ɪnˈflekt]

v.t.

1) гнуць; згіна́ць, угіна́ць

2) мяня́ць тон або́ вышыню́ го́ласу

3) мяня́ць канча́так сло́ва, скланя́ць або́ спрага́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

keynote

[ˈki:noʊt]

n.

1) гало́ўны тон (га́мы)

2) гало́ўная ду́мка, ідэ́я; вяду́чы пры́нцып

keynote speech — асно́ўная прамо́ва (на канфэрэ́нцыі, зье́зьдзе)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

accents

pl.

а) тон го́ласу

She spoke in tender accents — Яна́ гавары́ла даліка́тным го́ласам

б) мо́ва f., сло́вы pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

незласлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не выяўляе злосці; дабрадушны. Незласлівы чалавек. □ Характару Максім быў незласлівага, меў схільнасць да гумару лёгкага, з усмешкай. Бачыла. // Які выражае незласлівасць, уласцівы дабрадушнаму чалавеку. Незласлівы тон. □ Для першых гумарэсак К. Крапівы характэрны незласлівыя, жартоўныя інтанацыі. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)