шту́чный

1. (не весовой) шту́чны;

шту́чный това́р шту́чны тава́р;

2. (за каждую штуку) пашту́чны, ад шту́кі;

шту́чная опла́та пашту́чная апла́та, апла́та ад шту́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чэк 1, ‑а, м.

1. Грашовы дакумент з распараджэннем укладчыка банка аб выдачы ці пералічэнні прад’яўніку пэўнай сумы грошай з бягучага рахунку. Чэк трэба было асабліва асцярожна падпісваць. Скрыган. Тут [у таварыстве параходаўладальнікаў] неафіцыйна ўручаліся.. [містэру Лаяну] даволі буйныя чэкі. Лынькоў.

2. Квітанцыя ў касу з указаннем сумы, якую патрэбна ўнесці за тавар; талон з касы, які сведчыць пра тое, што за тавар, які купляецца, у касу заплачаны грошы. Выпісаць чэк. Аплаціць чэк. □ Пакуль Косця (яго чарга) выбіваў чэкі і падносіў талеркі з супам, Іван густа намазваў хлеб гарчыцай і еў. Шамякін.

[Англ. check.]

чэк 2, ‑а, м.

Участак поля з пасевамі рысу, абгароджаны землянымі валікамі для ўтрымання вады пры яго затопліванні. Рысавыя чэкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бракава́ць I несов. бракова́ть;

б. тава́р — бракова́ть това́р

бракава́ць II несов., безл., разг. недостава́ть, не хвата́ть;

браку́е сі́лы — недостаёт (не хвата́ет) сил

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пушны́ I пушно́й;

п. звер — пушно́й зверь;

п. тава́р — пушно́й това́р;

п. про́мысел — пушно́й про́мысел

пушны́ II: п. хлеб хлеб с мяки́ной

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

contraband

[ˈkɑ:ntrəbænd]

1.

n.

1) кантраба́нда f., нелега́льны га́ндаль

2) кантраба́ндны тава́р

3) вае́нная кантраба́нда

2.

adj.

кантраба́ндны, нелега́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

portage

[ˈpɔrtɪdʒ]

1.

n.

во́лак -у m. (дзе́яньне й ме́сца); перано́с -у m.

2.

v.

цягну́ць во́лакам о́вен, тава́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ГРЭЙ (Gray) Джон

(1798—1850),

англійскі эканаміст, сацыяліст-утапіст. У палітэканоміі паслядоўнік Д.Рыкарда. Аналізаваў пытанні размеркавання багацця. У праекце рэфармавання капіталізму прадугледжваў ліквідацыю яго адмоўных і захаванне станоўчых (тэхн. здабыткі і інш.) рыс; стварэнне сістэмы дробнай вытв-сці, пры якой абмен адбываецца з дапамогай т.зв. рабочых грошай (пасведчанне аб колькасці ўкладзенай у тавар працы). Эканам. погляды Грэя і яго план грамадскай перабудовы выкладзены ў працы «Сацыяльная сістэма. Трактат аб прынцыпах абмену» (1831). Аўтар «Лекцый аб чалавечым шчасці» (1825).

т. 5, с. 489

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кансігна́цыя

(лац. consignatio = пісьмовы доказ)

форма камісійнага продажу тавараў за мяжу, калі ўладальнік перадае тавар кансігнатару з даручэннем прадаць яго на пэўных умовах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

раба́т

(ням. Rabbat, ад фр. rabattre = зрабіць уступку)

скідка з усёй сумы грошай, што належыць за тавар, якая робіцца пры закупцы тавару оптам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Пасулі́ць ’ацаніць’, ’запрапанаваць (паесці)’, ’паабяцаць’ (Др.-Падб.; КЭС, лаг.; Касп., Сл. ПЗБ), пасу́лка ’прапанаванне цаны за купляемы тавар’ (Нас.). Укр. сули́ти (у Фасмера, 3, 801), рус. посули́ть, посуля́ть, посу́ловать, посу́ливать ’абяцаць, прапанаваць падарунак, паслугу, не выконваючы абяцання да пэўнага часу’, посул(ка) ’сумніўнае абяцанне’, посулы ’гасцінцы, хабар’; польск. posuła, posuł ’хабар’ з укр. мовы (Варш. сл., 4, 773). Усх.-славянскае. Узыходзіць да ст.-слав. соулѣи ’лепш’ (Фасмер, 3, 800).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)