аста́тні

1. остально́й;

а. тава́р яшчэ́ не паступі́ў — остально́й това́р ещё не поступи́л;

2. разг. после́дний, оста́тний;

~няя бу́лка хле́ба — после́дняя буха́нка хле́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

брак

(польск. brak, ад ням. Brack)

1) недабраякасны тавар, прадметы вытворчасці, якія маюць тую ці іншую загану;

2) нястача, недахоп чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ба́ртэр

(англ. barter)

натуральны абмен аднаго тавару або паслугі на іншы тавар або паслугу; абменны гандаль.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

расцані́ць, ‑цаню, ‑цэніш, ‑цаніць; зак., што.

1. Вызначыць цану чаго‑н.; ацаніць. Расцаніць тавар.

2. перан. Устанавіўшы сутнасць, характар чаго‑н., вызначыць свае адносіны, ацаніць. Паводзіны [Дубовіка] на бюро можна расцаніць, як паводзіны малавопытнага старшыні калгаса на пасяджэнні сельвыканкома... Сіўцоў. Надзя дапусціла памылку — толькі так, а не горш, расцаніў я тады яе ўчынак. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кансігна́цыя

(лац. consignatio = пісьмовы доказ)

форма камісійнага продажу тавараў за мяжу, калі ўладальнік перадае тавар кансігнатару з даручэннем прадаць яго на пэўных умовах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

закладна́я ж юрыд Pfándbrief m -(e)s, -e;

іпатэ́чная закладна́я эк Hypothékenbrief m, Hypothék f -, -en;

закладна́я на тава́р камерц Wárenpfandbrief m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

купе́ц, -пца́, мн. -пцы́, -пцо́ў, м.

1. Багаты гандляр, уладальнік прыватнага гандлёвага прадпрыемства.

К. першай гільдыі.

2. Пакупнік (разм.).

Знайсці купца на тавар.

|| памянш. ку́пчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.; разм.).

|| павел. купчы́на, -ы, мн. -ы, -чы́н, м. (да 1 знач.; разм.).

|| ж. купчы́ха, -і, ДМ -чы́се, мн. -і, -чы́х (да 1 знач.).

|| зб. купе́цтва, -а, н. (да 1 знач.).

|| прым. купе́цкі, -ая, -ае (да 1 знач.).

К. сан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заме́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца за мяжой; іншаземны, зарубежны. Замежныя дзяржавы.

2. Які адносіцца да іншай дзяржавы, краіны, належыць ім. Замежны капітал. Замежная мова. Замежная дэлегацыя. // Прывезены з-за мяжы; загранічны, імпартны. Замежны тавар.

3. Звязаны з паездкай за граніцу. Замежная камандзіроўка.

4. Які мае адносіны да вядзення знешняй палітыкі. Міністэрства замежных спраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bonded

[ˈbɑ:ndɪd]

adj.

1) забясьпе́чаны бо́намі (пра доўг)

2) затрыма́ны да ўпла́ты мы́та

bonded goods — тава́р, затрыма́ны на мы́тні да ўпла́ты мы́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

фасава́ць

(польск. fasować, ад ням. fassen)

раскладваць, разважваць тавар на пэўныя часткі і запакоўваць іх, рыхтуючы да продажу.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)