Tónikum

n -s, Tonika мед. танізу́ючы [умацава́льны] сро́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Fáhrzeug

n -(e)s, -e тра́нспартны [пера- во́зачны] сро́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ве́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Вены. Венскі тэатр.

•••

Венскае крэсла — від лёгкай і моцнай мэблі з гнутага дрэва.

Венскае пітво — слабіцельны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амуле́т, ‑а, М ‑леце, м.

Невялікі прадмет, што носяць на целе як магічны сродак, быццам бы здольны засцерагчы ад няшчасця, хваробы і пад.; талісман.

[Лац. amuletum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбагачэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узбагачаць — узбагаціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. узбагачацца — узбагаціцца. Абмен вопытам — надзейны сродак узаемнага ўзбагачэння. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закрепля́ющий

1. прич. які́ (што) замацо́ўвае; см. закрепля́ть​ 1;

2. прил., мед. скрапля́льны;

закрепля́ющее сре́дство скрапля́льны сро́дак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

anticoagulant

[,æntikoʊˈægjələnt]

n.

антыкаагуля́нт -у m., супрацьзгушча́льны сро́дак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

anticorrosive

[,æntikəˈroʊsɪv]

n.

сро́дак супро́ць каро́зіі, супро́ць разьяда́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

intoxicating

[ɪnˈtɑ:ksɪkeɪtɪŋ]

adj.

1) ап’яня́льны

2) узбуджа́льны (сро́дак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

purifier

[ˈpjʊrɪfaɪər]

n.

ачышча́льнік -а m. (прыла́да, сро́дак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)