celebrate

[ˈseləbreɪt]

v.i.

1) сьвяткава́ць, урачы́ста адзнача́ць, спраўля́ць

2) адпраўля́ць, служы́ць (імшу́, абе́дню)

3) сла́віць, апява́ць, праслаўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

падрыўны́, -а́я, -о́е.

1. Які служыць для падрыву, мае адносіны да ўзрывання чаго-н.

П. матэрыял.

Падрыўныя работы.

2. перан. Накіраваны на падрыў чаго-н., нанясенне шкоды чаму-н.

Падрыўная дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спажы́так, -тку, м.

1. Тое, што служыць для харчавання, для ежы, а таксама рэчы, якімі карыстаюцца; маёмасць.

2. перан. Карысць, каштоўнасць.

С. ад кветак вялікі.

3. Карыстанне.

Аддаць людзям на с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Станда́ра ‘адзін з драўляных слупоў, які служыць фундаментам’ (браг., Шатал.; чэрв., Нар. лекс.). Гл. штандара.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

злуча́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які служыць для злучэння чаго‑н.; прызначаны для злучэння. Злучальная трубка.

2. Які служыць для злучэння частак складанага слова. Злучальныя галосныя. // Які служыць для злучэння аднародных членаў сказа або частак складаназлучанага сказа. Злучальныя злучнікі. // Які паказвае на злучэнне (у 5 знач.). Злучальная сувязь.

•••

Злучальная тканка гл. тканка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэду́ктар, ‑а, м.

1. Механізм, які служыць для перадачы вярчэння ад аднаго вала да другога (зубчастая, чарвячная перадача).

2. Прыбор, які служыць для зніжэння ціску вадкасці, газу ў сістэме рухавікоў.

[Ад лац. reductor — адводчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заціскны́, ‑ая, ‑ое.

Які прызначаецца, служыць для заціскання. Заціскны механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зернеачышча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ачысткі зерня. Зернеачышчальныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залаці́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для залачэння. Залацільны прэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замацава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, лрызначаны для замацавання, які замацоўвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)