2.перан., каго (што) да чаго і на што. Пераканаць у неабходнасці якога-н. учынку, рашэння.
С. сяброў да ўцёкаў.
С. выступаўшых на свой бок.
◊
Схіліць галаву — прызнаць сябе пераможаным, пакарыцца каму-, чаму-н.
|| незак.схіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз.схіле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Schúldigkeit
f - абавя́зак, доўг
séine (Pflicht und) ~ tun* — вы́канаць свой доўг [абавя́зак]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ábdienen
vt
1.
адслужы́ць (свой тэрмін)
2.
eine Schuld ~ — адпрацава́ць доўг
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ánwenden
*vt ужыва́ць, прыклада́ць
étwas auf sich ~ — прыма́ць на свой раху́нак
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
насто́рч, прысл.
Разм. Старчма. [Самахвал] паставіў насторч свой кузаў і намагаўся выкінуць цэментную рошчыну, што прыліпла да дна.Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
семна́ццаты, ‑ая, ‑ае.
Ліч.парадк.да семнаццаць. І мы самі ўжо сталі калумбамі, Свой адкрыўшы семнаццаты год.Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шу́флік, ‑а, м.
Памянш.-ласк.да шуфель; невялікі шуфель. [Барыска] меў свой невялічкі шуфлік і старанна «памагаў» мацеры.Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перакаба́чваць1 ’перайначваць, вяршыць, рабіць’ (Нас.). У выніку семантычнага пераносу з першаснага перакаба́чваць ’перарабляць што-небудзь на кабат’ (гл. каба́т), параўн. аналагічнае польск.przekabacić, przekabacać ’перарабіць, перацягнуць на свой бок’.
Перакаба́чваць2, зак. тр. перакаба́ціць ’прамантачыць, растраціць’ (Нас.). Да пера- і каба́к (гл.) — ’прапусціць грошы праз кабак’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
І́сціць ’выконваць’, ’аддаваць узятую ці пазычаную колькасць’, ’задавальняць’, ’рабіць па чыстаму сумленню’ (Нас.), і́сціцца ’здзяйсняцца’ (Нас., Яруш.), ’выплачваць свой доўг’ (Нас.), ст.-бел.истити ’забяспечваць, выплачваць’ (1492 г.) запазычана са ст.-польск.iścić (Булыка, Лекс. запазыч., 78). Адносна семантыкі і словаўтварэння польскага слова гл. Слаўскі, 1, 471.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
марафе́т
(тур. marafet = майстэрства, спрыт)
лоск, бляск;
наводзіць м. — прыводзіць у парадак свой знешні выгляд, прыбіраць кватэру, горад і г. д.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)