перайгра́ць

1. (сыграць яшчэ раз) noch éinmal spíelen;

2. разм (памяняць рашэнне) ánders beschlíeßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

second thought [ˌsekəndˈθɔ:t] n. ду́мка, што пры́йшла ў галаву́ пасля́ разва́г; пераацэ́нка, перагля́д

♦

on second thoughts узва́жыўшы ўсё яшчэ́ раз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэз-

(фр. dés-, ад лац. dis= раз-)

прыстаўка, якая абазначае выдаленне, знішчэнне, спыненне або адсутнасць чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

mánchmal

adv ча́сам, раз-по́раз, час ад ча́су

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

вы́гук, ‑у, м.

Гучны вокліч, выкрык. Прамова [Пятрэнкі] раз-пораз перарывалася дружным смехам у зале, выгукамі адабрэння. Краўчанка. Сабраліся мужчыны і пад выгукі «раз, два — узялі!» штурхалі машыну. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плява́ць, плюю́, плюе́ш, плюе́; плюём, плюяце́, плюю́ць; плюй; незак.

1. Выкідваць з рота сліну.

П. на падлогу.

2. перан., на каго-што. Зусім не лічачыся з кім-, чым-н., паказваць пагардлівую абыякавасць (разм.).

П. ён хацеў на ваша папярэджанне.

3. у знач. вык. Выражае абыякавыя або пагардлівыя адносіны да чаго-н. (разм.).

Суседзі злуюцца, а мне п.!

|| зак. наплява́ць, -люю́, -люе́ш, -люе́; -люём, -люяце́, -люю́ць; -лю́й.

|| аднакр. плю́нуць, -ну, -неш, -не; плюнь (да 1 і 2 знач.).

П. няма куды (таксама перан.: вельмі цесна; разм.).

◊

Раз плюнуць (разм.) — нічога не значыць, вельмі лёгка зрабіць што-н.

Яму гэта раз п.

|| наз. плява́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нацалава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., каго.

Пацалаваць многа раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасу́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца, праводзіцца раз у суткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перарэгістрава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Зарэгістравацца нанава, яшчэ раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спра́ўдзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што (разм.).

1. Ажыццявіць, здзейсніць; выканаць.

С. сваю мару.

2. Апраўдаць што-н. (звычайна пра надзеі і пад.).

С. бацькоўскія надзеі і спадзяванні.

3. Правільна прадказаць што-н. (разм.).

На гэты раз сіноптыкі спраўдзілі.

|| незак. спра́ўджваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спра́ўджванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)