працаёмкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць працаёмкага; патрэба ў вялікай затраце працы. Знізіць працаёмкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prorogation

[,proʊrəˈgeɪʃən]

n.

часо́вае спыне́ньне, адтэрміно́ўка пра́цы парля́мэнту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

walking papers

informal

звальне́ньне з пра́цы, слу́жбы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

give the air

Sl.

вы́кінуць з пра́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

transaction [trænˈzækʃn] n.

1. здзе́лка, спра́ва;

engaged in various transactions заня́ты ро́знымі спра́вамі

2. вядзе́нне (спраў)

3. pl. transactions пра́цы, пратако́лы, навуко́выя запі́скі;

Transactions of the Philological Society пра́цы філалагі́чнага аб’ядна́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нерабо́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, які не працуе, жыве но са сваёй працы. Возьмем, напрыклад, кааперацыю, дзе мы бачым велізарныя лічбы рабочых прадстаўнікоў. Мы ведаем, што яна раней складалася амаль цалкам з прадстаўнікоў нерабочага класа. Ленін.

2. Які не выконвае працы, няздольны да яе (пра жывёлу).

3. Такі, калі не працуюць; вольны ад працы. Нерабочы дзень. // Які выкарыстоўваецца не для работы; выхадны, святочны. Алёшка паволі падышоў да крана .. Хуценька пераапрануўся ў нерабочы гарнітур. Лынькоў.

4. Які не выклікае схільнасці да працы. Нерабочы настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знясі́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

1. Зрабіцца слабым, бяссільным.

З. ад цяжкай працы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Спустошыцца (пра глебу).

Зямля знясілілася.

|| незак. знясі́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. знясі́ленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аплаці́ць, -ачу́, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; зак., што.

Унесці плату за што-н.; пакрыць якія-н. выдаткі.

А. праезд.

А. рахунак.

|| незак. апла́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

А. працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ураўні́лаўка -і, ДМ -лаўцы, мн. -і, -лавак, ж. (разм.).

Неабгрунтаванае і нічым не апраўданае ўраўноўванне ў чым-н., ураўняльны падыход да чаго-н.

У. ў аплаце працы (незалежна ад яе колькасці і якасці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фальва́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

1. У феадальнай Польшчы, Літве, Беларусі і Заходняй Украіне: панская гаспадарка з комплексам будынкаў, заснаваная на паншчыннай працы сялян.

2. Невялікая сядзіба пана, хутар.

|| прым. фальварко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)