пюпі́тр, ‑а, м.

Падстаўка для нот або кніг у выглядзе нахіленай дошчачкі на ножцы. Забытыя ноты на чорным пюпітры. Гартае іх вецер — вандроўны музыка. Лужанін.

[Фр. pupitre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рок-н-ро́л, ‑а, м.

Дынамічны парны танец амерыканскага паходжання, для якога характэрны харэаграфічныя падтрымкі і наўмысная нядбайнасць партнёра да партнёршы; музыка да гэтага танца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сараба́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Старажытны іспанскі танец трохдольнага размеру, а таксама музыка да гэтага танца.

2. Музычны твор у рытме гэтага танца.

[Ісп. zarabanda.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цымба́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цымбалаў, належыць цымбалам. Заспявала вясёлая скрыпка, пасыпаў буйны дождж цымбальных струн... Брыль. Музыка цымбальная Чутна на сяле. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даліка́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць далікатнага. Шкітаў такі вызначаўся на людзях далікатнасцю, ніхто не чуў ад яго грубасці, лаянкі. Хадкевіч. Музыка вабіць сваёй кволасцю і далікатнасцю. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарльсто́н, ‑а, м.

Амерыканскі танец (першапачаткова негрыцянскі) — разнавіднасць хуткага факстрота, а таксама музыка да гэтага танца. Жар факстрот! Сып чарльстон! На раялі ў трыццаць тон. Крапіва.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schmaltz [ʃmɔ:lts] n. infml залі́шне сентымента́льная му́зыка або́ літарату́рны твор;

a schmaltz artist кампазі́тар або́ пісьме́ннік, які́ пі́ша залі́шне сентымента́льныя тво́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bolero

[bəˈleroʊ]

n., pl. -ros

а) балеро́ (гішпа́нскі та́нец і му́зыка)

б) каро́ткі жаке́цік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

амузі́я

(ад а- + гр. musa = музыка)

мед. парушэнне здольнасці ўспрымаць музычныя гукі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бязлі́таснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бязлітаснага; неміласэрнасць, жорсткасць. А лік зразумеў, што мастацтва, музыка, жывапіс, спорт — гэта не яго стыхія, бо там трэба фанатычная бязлітаснасць да сябе. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)