тры́зніць, -ню, -ніш, -ніць; незак.

1. Гаварыць без памяці, будучы цяжка хворым або ў сне.

Хворы трызніў.

2. Гаварыць з упэўненасцю пра тое, чаго няма, не існуе.

3. У моцным захапленні думаць і гаварыць усё пра адно; марыць аб тым, што не можа здзейсніцца, што даўно прайшло і больш не вернецца.

|| наз. тры́зненне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хі́ба³, злуч.

1. уступальна-абмежавальны. Ужыв. ў спалучэнні са словамі «толькі», «што» і без іх для выражэння абмежавання ў знач.: акрамя таго, што...; можа быць, толькі...

Вакол цішыня, х. толькі шпак засвішча.

2. умоўны. Ужыв. для выражэння супрацьпастаўлення з адценнем умоўнасці ў знач.: калі не..., калі толькі не...

Работу закончым, х. толькі дождж перашкодзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з’іне́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты інеем; заінелы. Алешнік? А можа аленяў сумёты Прыспалі? З’інелыя рогі дрыжаць. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заслязі́цца, ‑зіцца; зак.

Пачаць слязіцца. // Напоўніцца слязамі. І можа ад яго, ад ветру, заслязіліся вочы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вогнеўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Які не баіцца агню, не гарыць і можа вытрымаць высокую тэмпературу. Вогнеўстойлівы лак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хамава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які можа хапіць, трубіць. [Стасюня] заўсёды.. лічыла пана Смілгу грубаватым і хамаватым. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галамо́рфны

(ад гр. holos = увесь + -морфны)

г-ая функцыя — функцыя, якая можа быць прадстаўлена на пэўным участку плоскасці радам ступеней.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стаміно́дый

(ад лац. stamen, -minis = нітка, тычынка + eidos = выгляд)

відазмененая тычынка, якая не можа вытвараць пылок (напр. у кветкі лёну).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

hate​1 [heɪt] n.

1. няна́вісць; агі́да;

a look of hate по́зірк, по́ўны няна́вісці

2. infml аб’е́кт няна́вісці;

He is her pet hate. Яна яго цярпець не можа.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lay​1 [leɪ] adj. непрафесі́йны (пра чалавека, які не з’яўляецца спецыялістам, прафесіяналам у чым-н.);

The lay reader may find the book difficult. Неспецыялісту кніжка можа здацца складанай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)