тулі́ць, тулю́, ту́ліш, ту́ліць; незак., каго-што.

1. Гарнуць да сябе з ласкай, пяшчотай.

Маці туліла дзяўчынку да грудзей.

2. перан. Быць прытулкам для каго-, чаго-н.

Лес туліў партызан.

Густы зараснік туліў старую хатку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ля́да ср. (место, где вырублен лес) вы́рубка ж., подсе́ка ж., почи́нок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

рабі́ннік I, -ку м., собир. (лес) ряби́нник

рабі́ннік II м., зоол. ряби́нник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

лі́сцевы láubtragend;

лі́сцевы лес геагр, бат Láubwald m -es, -wälder

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прыго́нны I (пригоняемый) приго́нный;

п. лес — приго́нный лес

прыго́нны II ист.

1. прил. крепостно́й;

~нная зале́жнасць — крепостна́я зави́симость;

2. в знач. сущ. крепостно́й;

○ ~ннае пра́ва — крепостно́е пра́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

тава́рны в разн. знач. това́рный;

т. цягні́к — това́рный по́езд;

т. лес — това́рный лес;

○ ~ная вытво́рчасць — эк. това́рное произво́дство;

т. рубе́ль — эк. това́рный рубль;

т. фетышы́зм — това́рный фетиши́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

las, ~u

м. лес;

las iglasty — хваёвы лес;

las liściasty — лісцевы лес;

las mieszany — мяшаны лес;

skraj ~u — ускраіна лесу;

ochrona ~u — ахова лесу;

nauka nie poszła w las — навука пайшла на карысць;

natura ciągnie wilka do ~u — як ваўка не кармі, ён усё ў лес глядзіць;

im dalej w las tym więcej drzew — далей у лес, болей дроў;

jeden do Sasa, drugi do ~a — хто ў лес, хто па дровы; гэты пра воз, а той пра коз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

coniferous

[koʊˈnɪfərəs]

adj.

1) які́ ма́е шы́шкі

2) хваёвы

a coniferous forest — хваёвы лес

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wildlife [ˈwaɪldlaɪf] n. жыва́я прыро́да (лес, поле, акіян і іх насельнікі);

the conservation of wildlife ахо́ва прыро́ды;

a wildlife sanctua ry запаве́днік, зака́знік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дубня́к, ‑у, м.

Малады дубовы лес. У дубняку густы пах прэлага лісця і жалудоў ап’яняў змораных людзей. Шамякін. Густы лес пачаў радзець, на змену вялікім дрэвам пайшоў малады дубняк. Васілеўская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)