саджа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Сельскагаспадарчая машына для пасадкі бульбы і расады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіска́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Жан. да фіскал (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прылада для часання воўны, ільну і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсці́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. гл. падаслаць².

Легчы на саламяную падсцілку.

2. Тое, што і подсціл (у 2 знач.).

|| прым. падсці́лачны, -ая, -ае.

П. матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

га́лка², -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Тое, што і галушка (у 1 знач.).

|| памянш. га́лачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. га́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кацёлка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Драўляны кружок, круг.

2. перан. Пра поўную, невялікага росту жанчыну, дзяўчыну (разм., жарт.).

|| прым. кацёлкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прафесіяна́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца чым-н. як прафесіяй (у адрозненне ад аматара).

Аўтамабіліст-п.

Фатограф-п.

|| ж. прафесіяна́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Пако́ст ’спецыяльна апрацаваны алей або тлушч, якія прымяняюцца для прыгатавання алейных фарбаў, лекаў і пад.’ (ТСБМ). З польск. pokost ’лак’. У польск. ад с.-ням. koste ’густая кісць’, ням. дыял. quästeln ’маляваць пэндзлем, мазаць’ (Бернекер, 582; Махэк, 469, Кюнэ, Poln., 84).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вяста́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

У старажытных рымлян — жрыца Весты, багіні дамашняга ачага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільносушы́лка і льносушы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Памяшканне для прасушвання льнотрасты перад апрацоўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)