раўнапра́ўны, -ая, -ае.

Які мае аднолькавыя з кім-н. правы.

Р. грамадзянін.

|| наз. раўнапра́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таварышава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; незак. (разм.).

Быць таварышамі з кім-н.

|| наз. таварышава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ill-treat [ˌɪlˈtri:t] v. дрэ́нна абыхо́дзіцца (з кім-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бре́дить несов.

1. тры́зніць, блю́зніць;

2. перен. (говорить глупости) блю́зніць, вярзці́;

3. перен. (неотвязно мечтать) тры́зніць (аб кім, чым), ма́рыць (аб кім, чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ком​II мест., пред., см. кто;

не́ о ком няма́ аб кім (пра каго́);

ни о ком ні аб кім (ні пра каго́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сза́ди​II предлог с род. зза́ду (каго, чаго); за (кім, чым);

сесть сза́ди кого́-л. се́сці зза́ду каго́-не́будзь, се́сці за кім-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пару́піцца (аб кім, чым) сов. позабо́титься; пораде́ть (кому, чему, о ком, чём)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наблюда́ть несов.

1. (кого, что, за кем, чем) нагляда́ць, назіра́ць; (следить) сачы́ць (за кім, чым);

2. (осуществлять надзор) назіра́ць (за кім, чым), нагляда́ць (за кім, чым); (ухаживать, присматривать) дагляда́ць (каго, што);

наблюда́ть за детьми́ дагляда́ць дзяце́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамо́віцца, ‑моўлюся, ‑мовішся, ‑мовіцца; зак., з кім.

Разм. Сказаць адзін другому некалькі слоў, нядоўга пагаварыць. Няма з кім словам перамовіцца. □ Алене хочацца з кім-небудзь перамовіцца, выліць свае горкія думкі, пачуць ласкавае слова... Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ака́сываць ’мець перавагу ў чым-небудзь, над кім-небудзь’ (Нас.), акаснуць ’падужаць’ (Бяльк.). Параўн. рус. косать ’біць, караць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)