теле́сный в разн. знач. цяле́сны;

теле́сные поврежде́ния цяле́сныя пашко́джанні;

теле́сное наказа́ние цяле́сная ка́ра;

теле́сный цвет цяле́сны ко́лер.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

аднако́лерны, ‑ая, ‑ае.

Афарбаваны ў адзін колер; аднаго колеру; аднатонны. [Неба] нейкае непрыхільнае, мабыць, таму, што чысцюткае, аднаколернае — густа-блакітнае. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультрамары́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ультрамарыну. Ультрамарынавая фарба.

2. Які мае колер ультрамарыну; ярка-сіні. Ультрамарынавае неба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фенакі́т, ‑у, М ‑кіце, м.

Спец. Празрысты, бясколерны ці слаба афарбаваны ў вінна-жоўты, ружовы, буры колер мінерал класа сілікатаў.

[Ад грэч. phenax, phenakos — падманшчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фо́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фону ​1 (у 1 знач.). Фонавы колер. // Аднаколерны. Фонавы малюнак на тканіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jet​1 [dʒet] n.

1. min. чо́рны буршты́н, гага́т

2. бліску́чы чо́рны ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mulberry [ˈmʌlbəri] n.

1. bot. ту́тавае дрэ́ва, шаўко́ўніца

2. барво́вы, цёмна-чырво́ны ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

karnacja

karnacj|a

ж. колер цела, твару;

twarz o ciemnej ~i — цёмны колер твару; цёмны твар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лімо́нны

1. Zitrónen-; mit Zitrónengeschmack (на смак);

2. zitrónengelb, zitrónenfarbig (колер)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

алі́ўкавы

1. (колер) olívgrün;

2. (у дачыненні да алею) Báumöl-, Olíven- [-vən-]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)