трясти́сь

1. в разн. знач. трэ́сціся;

дере́вья трясу́тся от ве́тра дрэ́вы трасу́цца ад ве́тру;

голова́ трясётся от ста́рости галава́ трасе́цца ад ста́расці;

трясти́сь от сме́ха трэ́сціся ад сме́ху;

три дня тря́сся на теле́ге тры дні тро́сся на калёсах;

2. (от страха, холода, лихорадки, над кем, над чем) трэ́сціся, дрыжа́ць, калаці́цца;

трясти́сь над ке́м-л. трэ́сціся (дрыжа́ць, калаці́цца) над кім-не́будзь;

3. (о голосе) дрыжа́ць;

4. (о сердце) бі́цца, калаці́цца;

поджи́лки трясу́тся лы́ткі дрыжа́ць; сціхо́т бярэ́; дрыжы́ць як чорт пад кры́жам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оха́живать несов.

1. (проявлять заботу о ком-, чём-л.) разг. клапаці́цца, дбаць; (ухаживать за кем-, чем-л.) заляца́цца (да каго);

2. (льстя, угождать) разг. дагаджа́ць, паддо́брывацца;

3. (приручать) разг. прыруча́ць; утаймо́ўваць; прыла́шчваць;

4. (бить, сечь) прост. пе́рыць, лупцава́ць, лупі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкіда́нне (каго, чаго) ср.

1. отбра́сывание, отки́дывание;

2. перен., воен. отбра́сывание; опроки́дывание;

3. отбра́сывание, устране́ние;

4. отклоне́ние;

5. отки́дывание;

6. убо́рка ж.;

7. пренебреже́ние (кем, чем), отбра́сывание;

8. подбра́сывание;

1-8 см. адкіда́ць 1-6, 8, 9

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налучы́ць сов., разг.

1. напа́сть, наткну́ться, натолкну́ться, набрести́;

н. на во́ўчую я́му — напа́сть (натолкну́ться, набрести́) на во́лчью я́му;

2. насти́гнуть, насти́чь; засти́чь, засти́гнуть;

3. (каго, што) случи́ться (с кем, чем);

яго́ы́ла бяда́ — с ним случи́лась беда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагна́цца сов.

1. (за кем-, чем-л.) погна́ться;

2. (за чем-л.) погна́ться, устреми́ться;

3. (на что-л.) польсти́ться, поза́риться, посягну́ть;

за двума́ за́йцамі паго́нішся, ніво́днага не зло́вішпосл. за двумя́ за́йцами пого́нишься, ни одного́ не пойма́ешь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыраўнава́ць I (да каго, чаго) сов. приравня́ть (к кому, чему); сравни́ть (с кем, чем);

па та́ленту яго́ мо́жна п. да ле́пшых спевако́ў — по тала́нту его́ мо́жно приравня́ть к лу́чшим певца́м (сравни́ть с лу́чшими певца́ми)

прыраўнава́ць II сов. приревнова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрыжа́ць несов.

1. дрожа́ть; (изредка) подра́гивать; (сильно) сотряса́ться, содрога́ться;

д. шы́бы — дрожа́т (подра́гивают) стёкла;

зямля́ы́ць — земля́ дрожи́т (содрога́ется);

2. (неровно звучать) дрожа́ть;

го́лас ~жы́ць — го́лос дрожи́т;

3. (испытывать дрожь) трясти́сь, трепета́ть, дрожа́ть;

д. ад стра́ху — трясти́сь (трепета́ть, дрожа́ть) от стра́ха;

4. перен. (мелькать, мерцать) трепета́ть;

аге́ньчыкі д. — огоньки́ трепе́щут;

5. (за каго, што, над кім, чым) перен. (тревожиться; беречь что-л.) дрожа́ть (за кого, что, над кем, чем); трясти́сь (над кем, чем);

д. за дзяце́й — дрожа́ть за дете́й;

д. над дзі́цем — дрожа́ть (трясти́сь) над ребёнком;

д. над граша́мі — дрожа́ть (трясти́сь) над деньга́ми;

6. (перад кім, чым) тру́сить (перед кем, чем), трепета́ть;

лы́ткі д. — поджи́лки трясу́тся;

д. за сваю́ шку́ру — дрожа́ть за свою́ шку́ру;

д. як асі́навы ліст — дрожа́ть как оси́новый лист

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

красава́цца несов.

1. в разн. знач. красова́ться;

на рагу́ ву́ліцы ~су́ецца но́вы тэа́тр — на углу́ у́лицы красу́ется но́вый теа́тр;

к. пе́рад кім-не́будзь — красова́ться пе́ред ке́м-л.;

2. жить сча́стли́во;

красу́йся, мой ро́дны край — живи́ сча́стли́во, мой родно́й край

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суча́сны

1. совреме́нный;

~ная тэ́хніка — совреме́нная те́хника;

~ная літарату́ра — совреме́нная литерату́ра;

2. (теперешний) настоя́щий;

у с. мо́мант — в настоя́щий моме́нт, в настоя́щее вре́мя;

3. (относящийся к одному времени с кем-, чем-л.) совреме́нный;

~ныя Пу́шкіну падзе́і — совреме́нные Пу́шкину собы́тия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

порва́ть сов.

1. (бумагу, платье и т. п.) падра́ць, падзе́рці, (долго, неоднократно) пападзіра́ць, пападра́ць, пашкумата́ць;

2. (струну, верёвку и т. п.) парва́ць, (много, неоднократно) папарыва́ць, папарва́ць;

3. (прекратить) перен. парва́ць; разарва́ць; спыні́ць;

порва́ть отноше́ния с ке́м-л. парва́ць (разарва́ць) адно́сіны з кім-не́будзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)