1. Філасофскае вучэнне аб аб’ектыўнасці рэчаіснасці, згодна з якім грамадскае жыццё не паддаецца пераўтварэнням, актыўнаму ўздзеянню.
2. Непрадузятасць, бесстароннасць, аб’ектыўны падыход да чаго-н.
|| прым.аб’ектыві́сцкі, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спо́ведзь, -і, ж.
1. Пакаянне ў грахах перад святаром і дараванне ім грахоў.
2.перан. Шчыры расказ пра сваё жыццё; прызнанне ў чым-н.
С. героя рамана.
|| прым.спо́ведны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ра́йства, ра́йство ’шчасце, прыемнасць, вельмі добрыя адносіны з кім-небудзь’, ’рай’, ’райскае жыццё; збавенне’ (віл., Сл. ПЗБ; ТС). Адсубстантыўнае ўтварэнне са значэннем стану: рай‑ + ‑ства. Гл. рай1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wégwerfen
*
1.
vt выкі́дваць, адкі́дваць
das Lében ~ — ско́нчыць жыццё самагу́бствам; марнава́ць жыццё
2.
(sich) уніжа́цца, прыніжа́ць сваю го́днасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
БІ́Я...
(ад грэч. bios жыццё),
першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнні адпавядае слову «жыццё», абазначае сувязь з жыццём, жыццёвымі працэсамі, адпавядае слову «біялагічны», напр., біяграфія, біясфера, біякаталіз.