наслужы́цца, ‑служуся, ‑служышся, ‑служыцца; зак.

Разм. Многа, доўга паслужыць. Наслужыцца за сваё жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Не жываце́й! ’сцеражыся’ (полац., Нар. лекс.), не жыватий! (вокрык з пагрозай) ’жыў не будзеш’ (Растарг.). Да жыватиць ’цешыцца здароўем’ (Нас.), параўн. палес. жывотітэ ’груб. існаваць’ (драг., Нар. лекс.), усе да жывот ’жыццё’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

агіягра́фія

(гр. hagiographia)

жанр царкоўна-рэлігійнай літаратуры, апавяданні пра жыццё святых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экабіямо́рфы

(ад эка- + гр. bios = жыццё + -морфы)

тое, што і экаморфы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пражы́так м Lében n -s, - (жыццё); Únterhalt m -(e)s (утрыманне); Existénz f - (існаванне)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

будзённы

1. wérktag(e)s-. wérktäglich:

2. перан Álltags-, álltäglich:

будзённае жыццё Álltagsleben n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ла́дзіць¹, -джу, -дзіш, -дзіць; незак., з кім.

1. Жыць у згодзе.

Яны ўсё жыццё ладзяць з суседзямі.

2. з кім-чым. Прыйсці да згоды, справіцца з кім-, чым-н.

Л. з дзецьмі.

|| зак. зла́дзіць, зла́джу, зла́дзіш, зла́дзіць; зла́джаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прысвяці́ць, -вячу́, -ве́ціш, -ве́ціць; -ве́чаны; зак., што каму-чаму.

1. Прызначыць, аддаць.

П. жыццё мастацтву.

2. Зрабіць, стварыць што-н. у гонар каго-, чаго-н.

П. кнігу памяці бацькоў.

|| незак. прысвяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прысвячэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спрацава́цца², -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знасіцца ад працяглай работы (спец.).

Шасцярня ўжо спрацавалася.

2. Змучыцца, страціць сілы, здароўе ад цяжкай працы, стаміцца.

Спрацавалася за сваё жыццё.

|| наз. спрацо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

туля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. Блукаць, хадзіць без пэўнай мэты; бадзяцца.

Усё жыццё туляўся без ніякага занятку.

2. Знаходзіцца дзе-н., хаваючыся ад каго-, чаго-н.

Туляўся ў лесе, пакуль партызан не знайшоў.

|| наз. туля́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)