стымулява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак. і незак., каго-што.

Даць (даваць) стымул у ажыццяўленні чаго-н., паскорыць (паскараць) або ўзмацніць (узмацняць) ажыццяўленне чаго-н.

С. развіццё прадпрымальніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удзялі́ць, удзялю́, удзе́ліш, удзе́ліць; удзе́лены; зак., што каму-чаму.

Аддаць, даць, выдзеліўшы з чаго-н.

У. частку гаспадаркі сыну.

У. увагу каму-, чаму-н.

|| незак. удзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

spoliczkować

зак. даць аплявуху

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

opieprzyć

зак.

1. наперчыць;

2. разм. вылаяць; даць наганяй; даць прачуханку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

popuścić

зак. паслабіць, даць волю;

popuścić cugli — паслабіць лейцы; даць волю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

usnüchtern

vt ацверазі́ць; даць працверазі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

всы́пать сов.

1. усы́паць, мног. паўсыпа́ць;

2. (побить, отругать) усы́паць, даць ды́хту;

всы́пать горя́чих усы́паць гара́чых, даць ды́хту;

всы́пать как сле́дует усы́паць як ма́е быць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снабди́ть сов.

1. забяспе́чыць; (доставить) даста́віць;

снабди́ть рабо́чих инструме́нтами забяспе́чыць рабо́чых інструме́нтамі;

2. (добавить к чему-л.) даць;

снабди́ть кни́гу коммента́риями даць да кні́гі камента́рыі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пада́тлы ’прыемны’ (ТС). Да даць, даваць. Параўн. літар. падатлівы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Но́сцам ’нагой, выспяткам’ (Некр. і Байк.; калінк., З нар. сл.; жытк., Мат. Гом., ТС), ндссам ’нагою, наском бота’ (Янк. 1), носца: даць носцадаць выспятка’ (ТС). Відаць, ад ⁺носец ’насок (бота)’, памянш. да нос (гл.), параўн. укр. «вдарив иого носаком» (Грынч.); формы тыпу ндсцык ’выспятак’ (Ян.), нос‑ цакам, насцакдм ’выспяткам’ (Мат. Гом.) другасныя, параўн. таксама народнаэтымалагічныя ўтварэнні: ногца: даць ногца (Некр. і Байк., да нага).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)