лапта́ ж

1. (гульня) Schlágballspiel n -s, Schlágball m -s;

2. (кій) Schlágholz n -(e)s, -hölzer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гольф, ‑а, м.

1. Распаўсюджаная ў Англіі гульня ў мяч, які стараюцца загнаць у ямку спецыяльнай палкай найменшай колькасцю Удараў.

2. толькі мн. (го́льфы, ‑аў). Кароткія штаны, якія зашпільваюцца пад каленам.

3. звычайна мн. (го́льфы, ‑аў). Панчохі да калена.

[Англ. golf.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hopscotch

[ˈhɑ:pskɑ:tʃ]

1.

n.

кля́сы pl. only (дзіця́чая гульня́)

2.

v.i.

аб’яжджа́ць, абыхо́дзіць, наве́дваць ро́зныя ме́сцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

patience

[ˈpeɪʃəns]

n.

1) цярплі́васьць f.

2) насто́йлівасьць f.

3) пасья́нс -а m. (гульня́ ў ка́рты)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

pun

[pʌn]

1.

n.

двухсэнсо́ўнасьць f., гульня́ сло́ваў, калямбу́р -у m.

2.

v.i.

жартава́ць, гавары́ць калямбу́рамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Апана́с, пана́с ’гульня ў жмуркі’, ’той, хто жмурыць’ (Нас.). Укр. панас ’тс’. Сучасная асацыяцыя з уласным імем, магчыма, другасная. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трэ́нцік: гульня ў трэнцік (завостраны колік) або ў ножык (жлоб., БНТ, Гульні). Няясна, магчыма, ад прэ́нцік ‘завостраная палачка’, гл. прэнт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Wórtspiel

n -(e)s, -e гульня́ слоў, каламбу́р

~e máchen — каламбу́рыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

віст

(англ. whist)

карцёжная гульня, а таксама пэўная камбінацыя карт пры гульні ў прэферанс, бастон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крыке́т

(англ. cricket)

спартыўная камандная гульня з драўляным мячом і бітамі на прамавугольным травяным полі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)