газаапера́тар

(ад газ​1 + аператар)

спецыяліст па абслугоўванню газавых установак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

іанізава́ць

(ад іон)

выклікаць іанізацыю, насычаць іонамі (напр. і. газ).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жи́дкий

1. ва́дкі;

жи́дкий газ физ. ва́дкі газ;

жи́дкое то́пливо ва́дкае па́ліва;

жи́дкий криста́лл ва́дкі крышта́ль;

2. (не густой) рэ́дкі;

жи́дкая грязь рэ́дкая гразь;

3. перен. (чахлый, хилый) кво́лы;

жи́дкие берёзки кво́лыя бяро́зкі;

4. (не сильный) сла́бы;

жи́дкие аргуме́нты сла́быя аргуме́нты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сбро́сить сов.

1. в разн. знач. скі́нуць, мног. паскіда́ць, паскі́дваць;

сбро́сить с себя́ плащ скі́нуць з сябе́ плашч;

сбро́сить газ скі́нуць газ;

сбро́сить сто ты́сяч рубле́й скі́нуць сто ты́сяч рублёў;

2. карт. зне́сці;

◊

сбро́сить ма́ску скі́нуць ма́ску;

сбро́сить бре́мя скі́нуць цяжа́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

poisonous [ˈpɔɪzənəs] adj.

1. ядаві́ты, атру́тны; таксі́чны; шко́дны;

poisonous mushrooms/snakes ядаві́тыя грыбы́/зме́і;

This gas is highly poisonous. Гэта высокатаксічны газ.

2. з’е́длівы, зласлі́вы; агі́дны, бры́дкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уду́шліва прысл, уду́шлівы разм erstíckend;

уду́шліва газ хім, вайск гістStíckgas n -es, -e;

уду́шліва ка́шаль Stíckhusten m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pipe​2 [paɪp] v.

1. пуска́ць па тру́бах (ваду, газ. нафту);

We’ve got piped water in the garden. У нас у садзе водаправод.

2. ігра́ць на ду́дцы, жале́йцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

газабало́н

(ад газ​1 + балон)

пасудзіна для захоўвання і перавозкі газу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сто́йкий

1. в разн. знач. сто́йкі;

сто́йкая го́рная поро́да сто́йкая го́рная паро́да;

сто́йкая инфе́кция мед. сто́йкая інфе́кцыя;

сто́йкий газ сто́йкі газ;

сто́йкий хара́ктер сто́йкі хара́ктар;

сто́йкая уве́ренность сто́йкая (цвёрдая) упэ́ўненасць;

сто́йкое равнове́сие физ. сто́йкая раўнава́га;

2. (выносливый) трыва́лы;

сто́йкий челове́к трыва́лы чалаве́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электро́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Праваднік у выглядзе пласцінкі, стрыжня, шара і пад., праз які электрычны ток уводзіцца ў вадкасць або газ. Дадатны электрод. Адмоўны электрод. // Дэталь машыны, якая падводзіць ток да частак, што апрацоўваюцца пры электразварцы або рэзцы.

[Ад слова электра... і грэч. hodós — дарога.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)