Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вялі́кі
1. (значны велічынёю) groß;
2. (выдатны) groß;
вялі́кі вучо́ны ein gróßer Geléhrter [Wíssenschaftler];
3.разм. (дарослы) erwáchsen, groß;
4. (колькасна шматлікі) groß, víelfach;
вялі́кае знаёмства ein gróßer Bekánntenkreis;
вялі́кія гро́шы viel Geld;
вялі́кі па́лец Dáumen m -s, - (рукі); der gróße Zeh, die gróße Zehe - (нагі)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
conspicuous
[kənˈspɪkjuəs]
adj.
1) зна́чны (до́бра ба́чны), які́ кі́даецца ў во́чы; выра́зны
2) асаблі́вы, незвыча́йны, які́ прыця́гвае ўва́гу
an actress of conspicuous charm — акто́рка з надзвыча́йнай прыва́бнасьцю
3) го́дны ўва́гі; ве́льмі до́бры, выда́тны
4) паказны́, прэтэнзі́йны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дзіво́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Казачна-дзіўны, незвычайны, фантастычны. Ігнасю сняцца страшныя сны: ён вандруе па рэках і азёрах, пераходзіць кладачкі і масты.Чарнышэвіч.Янук павагаўся і сеў, хоць і страх наганяў на яго гэты пакой, падобны на дзівоснае вядзьмарскае збудаванне.Лупсякоў.Вокны друкарні.. замураваны дзівоснымі ўзорамі дзеда-мароза.Брыль.
2. Цудоўны, незвычайны па хараству, прыгажосці. Дрэвы яшчэ дзе-нідзе стаялі ў сваім дзівосным жоўта-барвовым убранні.Ляўданскі.Усё было нібы ахоплена агнём, дзівосным, невыказна прыгожым, усеабдымным.Мележ.
3.Выдатны, вельмі добры, цудоўны. — Ну ж і стрэльбу здабыў ты сабе, Мартын! — цмакаў дзед Талаш, разглядаючы дзівосную стрэльбу.Колас.Слава аб ім [Талімоне] ішла далёка, і перш за ўсё — за дзівосны голас.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
noble
[ˈnoʊbəl]1.
adj.
1) высо́кага пахо́джаньня, ро́ду
2) высакаро́дны (і пра мэта́лы)
a noble deed — высакаро́дны ўчы́нак
Silver is a noble metal — Срэ́бра — высакаро́дны мэта́л
3) выда́тны; ве́лічны, велікапы́шны; імпаза́нтны
2.
n.
чалаве́к высо́кага пахо́джаньня або́ ра́нгу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
golden
[ˈgoʊldən]
adj.
1) залаты́, з зо́лата
golden cross — залаты́ кры́ж
2) залатано́сны
3) залаці́сты, залаты́(ко́лер)
4) выда́тны, ве́льмі ва́жны, кашто́ўны
golden deeds — высакаро́дныя ўчы́нкі
5) шчасьлі́вы; бага́ты; квітне́ючы, залаты́
golden age — залаты́ век, залата́я пара́
•
- golden anniversary
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
típptópp
1.
aразм. бездако́рны, беззага́нны, выда́тны
ein ~es Mädel! — дзяўчы́на што трэ́ба!
das ist ~! — гэ́та здо́рава; ≅ усё ў пара́дку
2.
adv бездако́рна, выда́тна
~ gekléidet — апра́нуты з іго́лачкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
whistle1[ˈwɪsl]n.
1. свіст;
give/blow a whistle сві́снуць
2. свісто́к;
a penny/tin whistle свісту́лька
3.infml го́рла, гло́тка
♦
as clean/as clear/as dry as a whistle першакла́сны, выда́тны;
at smb.’s whistle ва́рта то́лькі сві́снуць;
not worth a whistle нічо́га не ва́рты, не ва́рты намага́нняў;
wet one’s whistleinfml прамачы́ць го́рла, вы́піць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ва́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае вялікае значэнне; рашаючы. Важная справа. Важная галіна народнай гаспадаркі. □ Над роднаю савецкаю зямлёю Выконваеш ты [Мікалай Гастэла] важнае заданне.Аўрамчык.// Звязаны з уладай, уплывовы. Займаць важную пасаду. □ Па ромбу на пятліцах Надзя адразу вырашыла, што чалавек гэты няйначай як важны камандзір.Лынькоў.
2. Велічны, паважны, з пачуццём уласнай годнасці; фанабэрысты. Побач чыгункі стаяў высокі стары лес, таемны, пануры і важны.Колас.Пакуль стары распранаўся, начлежнік вадзіў вачыма за яго павольнымі, важнымі рухамі.Брыль.Важны, надзьмуты Гунава павольна абышоў стол.Самуйлёнак.
3.Разм. Добрай якасці; выдатны. Важнае сукно.
4.узнач.наз.ва́жнае, ‑ага, н. Тое, што мае вялікае значэнне. Вырастаў юнак сталы, дзелавіты, які ўмеў сярод усялякіх спраў адразу ўбачыць самае важнае і патрэбнае.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГЕЛА́ЦКІ МАНАСТЫ́Р, Гелаты,
адзін з буйнейшых сярэдневяковых манастыроў Грузіі (за 11 км ад г. Кутаісі); помнік груз. архітэктуры. Засн. ў пач. 12 ст. царом Давідам Будаўніком. У 2-й пал. 16 ст. — 1814 — месцазнаходжанне каталікоса-патрыярха. Буйны цэнтр асветы, філас. думкі і маст. культуры Грузіі сярэдневякоўя; у 12 ст. тут створана Гелацкая акадэмія. Арх. комплекс Гелацкага манастыра ўключае крыжова-купальныя гал. храм (1106—-25) і царкву св. Георгія, 2-павярховую царкву св. Мікалая, 3-ярусную званіцу (усе 13 ст.) і будынкі акадэміі (12 ст., усх. порцік 14 ст.). Захаваліся часткі паўд. ўвахода, створанага над магілай Давіда Будаўніка (12 ст.), і мураванай агароджы. Мазаіка гал. храма з выявамі Божай маці з дзіцем і архангелаў (1125—30) — выдатны помнік мастацтва сярэдневякоўя. У храмах манастыра захаваліся размалёўкі 12—18 ст., у т. л. партрэты гіст. асоб.
Літ.:
Меписашвили Р. Архитектурный ансамбль Гелати. Тбилиси, 1966.