Verbum

нямно́га, прысл.

Мала, не вельмі многа.

Жывых партызан засталося н.

Аднымі рукамі н. зробіш (прыказка).

о́смій, -ю, м. (спец.).

Хімічны элемент, вельмі цвёрды метал плацінавай групы.

|| прым. о́сміевы, -ая, -ае.

перахвалява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся; зак.

Перажыць вельмі моцнае хваляванне.

Перахвалявалася з-за хваробы сына.

бяздо́нны, -ая, -ае.

Які не мае дна, вельмі глыбокі.

Бяздоннае возера.

|| наз. бяздо́ннасць, -і, ж.

важне́цкі, -ая, -ае (разм.).

1. Вельмі добры, выдатны.

Важнецкія работы.

2. Велічны, фанабэрысты.

В. выгляд.

ві́сельнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, павешаны на вісельні.

◊

Гу́мар вісельніка — вельмі змрочны гумар.

мамента́льны, -ая, -ае.

Вельмі хуткі, імгненны.

М. здымак.

Зрабіць маментальна (прысл.).

|| наз. мамента́льнасць, -і, ж.

закарчане́лы, -ая, -ае (разм.).

Вельмі азяблы, здранцвелы ад холаду.

Закарчанелыя рукі.

|| наз. закарчане́ласць, -і, ж.

пры́гук, -а, мн. -і, -аў, м.

Вельмі кароткі і няясны дадатковы гук, які суправаджае асноўны.

прыспі́чыць, -ыць; безас.; зак., каму з інф. (разм.).

Вельмі захацецца, спатрэбіцца.

Прыспічыла ім ехаць сёння.