іспа́нка ​1,

гл. іспанцы.

іспа́нка ​2, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Адна з цяжкіх форм грыпу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нута́цыя, ‑і, ж.

Спец. Адна з форм хістання па восі цела, якое верціцца. Нутацыя артылерыйскага снарада.

[Лац. nutatio — хістанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Адна з сярэднеіндыйскіх літаратурных моў, якая развілася з дыялектаў старажытнаіндыйскіх моў.

[Ад санскр. prākṛta — просты, натуральны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыдыкю́ль, ‑я, м.

Уст. Жаночая невялікая сумачка. Адна з .. [машыністак] адчыніла рыдыкюль і дастала адтуль цукерак. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Міча́лка ’адна з дзявочых вясельных пасад; яе займала сястра маладога: сядзела побач з братам маладога і трымала васковыя свечкі’ (ТС). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бакуні́зм, ‑у, м.

Адна з плыней анархізму, звязаная з імем М.А. Бакуніна (60–70 гг. 19 ст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водапраніка́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць водапранікальнага. Водапранікальнасць, як адна з важных уласцівасцей глебы, залежыць ад многіх прычын. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касма́ціцца, ‑маціцца; незак.

Станавіцца, быць касматым. — Нітку няроўна кладзеш, — заўважыла Люда.. — Адна выпадзе — усе астатнія касмацяцца. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лучы́ніна, ‑ы, ж.

Разм. Адна шчэпка лучыны. Паправіць матка лучыніну, адаб’е вугаль, каб яна не дыміла. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няшчы́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім састаўныя часткі не цесна прылятаюць адна да другой; рэдкі. Няшчыльныя дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)