шалёўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
1. гл. шаляваць.
2. зб. Тонкія дошкі, якія ідуць на абшыўку драўляных пабудоў, а таксама абшыўка з такіх дошак.
Пафарбаваць шалёўку.
3. мн. -і, -лёвак. Адна з такіх дошак.
4. Накладныя планкі вакол акна, дзвярэй.
|| прым. шалёвачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ГАНАЛЕ́С,
адна з назваў (да 1960) Заслаўскага вадасховішча.
т. 5, с. 20
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВА́НСКАЕ ЦА́РСТВА,
адна з назваў стараж. дзяржавы Урарту.
т. 3, с. 504
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
крэ́дыт,
адна з двух частак рахункаў бухгалтарскага ўліку.
т. 8, с. 533
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Лета,
старажытнагрэчыскі міфалагічны персанаж, адна з жонак Зеўса.
т. 9, с. 220
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Ляшча́тка, лэшча́тка ’адна з дзвюх калодак у алейні, паміж якімі прасуюць алейную масу’ (лун., стол., ЛАПП). Да ляшчоткі (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рубі́на ’адна штука адзення’ (Ст.-дар., Нар. сл.; ТС). Назоўнік з суфіксам адзінкавасці ‑ін‑а ад рубы ’адзенне’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ру́твіца ’род адна- і шматгадовых травяністых раслін і паўкустоў сямейства матыльковых’ (ТСБМ), ’расліна Lotus L.’ (Кіс.). Ад рута (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
апака́ліпсіс, ‑а, м.
Адна з хрысціянскіх царкоўных кніг, якая змяшчае містычныя прароцтвы пра канец свету.
[Ад грэч. apokálypsis — адкрыццё.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
караме́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.
Разм. Адна цукерка карамелі. Смактаць карамелькі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)