daraufhín

adv у адка́з на гэ́та; пасля́ таго́; на падста́ве гэ́тага

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

u. A. w. g.

= um Antwort wird gebeten – просьба даць адказ

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gruff [grʌf] adj.

1. няве́тлівы, гру́бы (асабліва пра манеру размаўляць);

a gruff reply гру́бы адка́з

2. гру́бы, рэ́зкі; хры́плы (пра голас)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэ́пліка

(фр. réplique, ад лац. replicare = пярэчыць)

1) кароткая заўвага, пярэчанне, адказ, выкрык з месца на сходзе (напр. падаць рэпліку);

2) адказ на словы субяседніка ў сцэнічным дыялогу, а таксама канец фразы, апошнія словы адной дзеючай асобы, непасрэдна за якой гаворыць другая;

3) паўтарэнне музычнай фразы іншым голасам або ў іншай танальнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

гаптатрапі́зм

(ад гр. hapto = датыкаюся + трапізмы)

з’ява згінання расліннага органа ў адказ на раздражненне дотыкам (напр. раслін з павойным сцяблом).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

памарудзіць, ✂; зак.

Пачакаць рабіць што-н., затрымаць адказ, рашэнне на некаторы час.

  • П. з адказам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ёсць​2, выкл.

Адказ падначаленага (у арміі, на флоце), які азначае: каманду зразумеў, прыняў да выканання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дадатко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца дадаткам, дабаўкай да чаго‑н. асноўнага. Дадатковая прадукцыя. Дадатковы рэйс. Дадатковыя заняткі. □ Не ведаючы, якую адзнаку паставіць за адказ — не чуў, ці правільны ён — Пётр Пятровіч задаў Міхасю дадатковае пытанне. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pettish

[ˈpetɪʃ]

adj.

зласьлі́вы; кры́вы; капры́зьлівы

a pettish reply — зласьлі́вы адка́з

a pettish child — капры́зьлівае дзіця́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

stinger

[ˈstɪŋər]

n.

1) джа́ла n.

2) насяко́мае, яко́е джа́ліць

3) informal е́дкі адка́з або́ заўва́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)