Verbum

упра́віць

1. мед. (уставіць на месца вывіхнутае) éinrenken vt;

2. разм. (усунуць, уставіць што-н.) éinsetzen vt, (hin)éinstecken vt;

◊

упра́віць мазгі́ каму-н. разм. j-m den Kopf zuréchtrücken [zuréchtsetzen], j-n zur Vernúnft bríngen*

маха́ць

1. schwíngen* vt, schwénken vt;

маха́ць кры́ламі mit den Flügeln schlágen*;

маха́ць хвасто́м mit dem Schwanz wédeln;

маха́ць руко́й (развітваючыся) wínken vi, zúwinken vi (D каму-н.);

2. разм. (хутка ісці, шыбаваць) schnell géhen*

настаўле́нне н.

1. Beléhrung f -, -en;

чыта́ць каму-н. настаўле́нні j-m die Leviten [-´vi:-] lésen*; j-m éine Morálpredigt hálten* (іран.);

2. (інструкцыя) Vórschrift f -, -en; Ánweisung f -, -en; Ánleitung f -, -en; Instruktión f -, -en

наступі́ць​^I (нагой) tréten* vi (на што-н. auf A);

наступі́ць каму-н. на нагу́ j-m auf den Fuß tréten*;

◊

яму́ мядзве́дзь [слон] на ву́ха наступі́ў ihm fehlt jédes musikálische Gehör; er ist völlig únmusikalisch

паклясці́ся schwören* vt, vi;

паклясці́ся го́нарам bei séiner Éhre schwören*;

паклясці́ся ў ве́рнасці Tréue schwören*;

паклясці́ся адпо́мсціць Ráche schwören* (каму-н. D,);

урачы́ста паклясці́ся hoch und héilig schwören*;

паклясці́ся на Бі́бліі auf die Bíbel schwören*

паслу́га ж. Dienst m -es, -e, Díenstleistung f -, -en, Gefälligkeit f -, -en;

зрабі́ць паслу́гу éinen Dienst [éine Gefälligkeit] erwéisen* [léisten], (каму-н. D);

карыста́цца паслу́гамі Díenste in Ánspruch néhmen*;

я да Ва́шых паслу́г ich stehe zu Íhren Díensten [Íhnen zu Díensten]

зада́ць

1. áufgeben* vt;

зада́ць уро́к éine Aufgabe stéllen [áufgeben*];

2. (корму) (vór)schütten vt;

3. разм. (адлупцаваць) verprügeln vt, verdréschen* vt;

зада́ць пыта́нне éine Fráge stéllen;

зада́ць стра́ху каму-н. j-m Angst [éinen Schreck] éinjagen