Verbum

пракліна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што.

1. гл. праклясці.

2. Лаяць, асуджаць (разм.).

Праклінаю сябе за непаваротлівасць.

пракуро́дыміць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., каго-што.

Насыціць куродымам, дымам.

П. пакой.

|| незак. пракуро́дымліваць, -аю, -аеш, -ае.

прамары́ць, -ару́, -о́рыш, -о́рыць; -о́раны; зак., каго (што).

На працягу якога-н. часу прымусіць галадаць (разм.).

П. голадам.

прашука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Правесці які-н. час у пошуках.

Цэлую гадзіну прашукаў кнігу.

процібо́рстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак., каму-чаму.

Змагацца супраць каго-, чаго-н., процідзейнічаць.

П. ворагу.

П. злу.

прызабы́ць, -бу́ду, -бу́дзеш, -бу́дзе; -бы́ты; зак., каго-што (разм.).

Крыху забыць, не поўнасцю захаваць у памяці.

Многае п.

прыстро́іць², -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., каго-што (разм.).

Апрануць па-святочнаму, прыбраць.

|| незак. прыстро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

прышчамі́ць, -чамлю́, -чо́міш, -чо́міць; -чо́млены; зак., каго-што.

Заціснуць, зашчаміць.

П. кату лапу.

|| незак. прышчамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

пу́шыць, -ыць; безас.; незак., каго-што (разм.).

Распіраць.

Жывот пушыць.

|| зак. успу́шыць, -ыць; -аны.

|| наз. пу́шанне, -я, н.

пярэ́варацень, -ратня, мн. -ратні, -ратняў, м.

Паводле паданняў — чалавек, здольны ператварацца ў каго-, што-н. пры дапамозе чараў.