асно́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. на чым. Тое, што і грунтавацца. Разважанне асноўвалася на вядомых Чыкілевічу выпадках. Колас.

2. Зал. да асноўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальшавізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Узмацніць (узмацняць) у кім‑, чым‑н. бальшавіцкі элемент; зрабіць каго‑н. бальшавіком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аніба́лаў, ‑лава.

У выразе: анібалава клятва — выраз, які ўжываецца для абазначэння цвёрдай рашучасці змагацца з кімабо з чым‑н. да канца.

[Ад імя карфагенскага палкаводца Анібала (247–183 да н. э.), які, паводле падання, яшчэ хлопчыкам пакляўся быць усё жыццё непрымірымым ворагам Рыма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абма́зацца, ‑жуся, ‑жашся, ‑жацца; зак.

Пакрыць, вымазаць сябе чым‑н. Абмазацца маззю. // Запэцкацца, забрудзіцца, прыткнуўшыся да чаго‑н. мазкага. Абмазацца фарбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абману́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Памыліцца, ашукацца. // Адчуць расчараванне ў кім‑, чым‑н. (у таварышу, надзеях, спадзяваннях і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абкруціць, апавіць чым‑н. некалькі разоў. Пайшоў чорт, абматаў стог вяроўкамі і павалок. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абанеме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Права на карыстанне чым‑н. пэўны час, а таксама дакумент на гэта права. Абанемент у тэатр.

[Фр. abonnement.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абапну́ць, ‑пну, ‑пнеш, ‑пне; ‑пнём, ‑пняце; зак., каго, чым.

Накрыць, ахінуць каго‑, што‑н. плашчом, брызентам, хусткай ад дажджу або ветру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвярце́цца, ‑вярчуся, ‑верцішся, ‑верціцца; зак.

Адкруціцца, абгарнуцца чым‑н. Курыла абвярцеўся пянькою, абсмаліўся смалою і пайшоў на тую гару. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамяня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Часта мяняючы што‑н., дайсці да непрыемных вынікаў. Дамяняўся, што ні з чым астаўся. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)