service [ˈsɜ:vɪs] n.

1. слу́жба;

church service набажэ́нства, богаслужэ́нне;

civil service цыві́льная, грамадзя́нская слу́жба; адміністрацы́йны апара́т;

be in the service служы́ць у во́йску;

return from service пайсці́ ў адста́ўку

2. паслу́га;

be of service быць кары́сным;

do smb. a service зрабі́ць каму́-н. паслу́гу

3. абслуго́ўванне, сэ́рвіс;

a bus service аўто́бусны рух;

a health service медыцы́нскае абслуго́ўванне;

social services сацыя́льнае абслуго́ўванне насе́льніцтва;

a rental service атэлье́ прака́ту

♦

be at smb.’s service : I’m at your service. Я гатовы зрабіць вам паслугу;

be of no service быць непатрэ́бным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзяле́нне ср., в разн. знач. деле́ние; (на члены — ещё) члене́ние;

дз. на ча́сткі — деле́ние (члене́ние) на ча́сти;

зрабі́ць дз. трохчле́на на двухчле́н — произвести́ деле́ние трёхчле́на на двучле́н;

асно́ва ~ння — основа́ние деле́ния;

дз. кле́ткі — деле́ние кле́тки;

нане́сці ~нні — нанести́ деле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́раўнаваць

1. (зрабіць роўным) ébnen vt; тэх. nivellíeren [-v-] vt, ríchten vt; буд. éinebnen vt; planíeren vt;

вы́раўнаваць даро́гу den Weg ébnen;

2. (па прамой лініі) in éine Réihe [Líni¦e] bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

глыто́к м. Schluck m -(e)s, -e;

глыто́к вады́ ein Schluck Wásser;

зрабі́ць глыто́к éinen Schluck nehmen*;

піць глытка́мі schlúckweise trínken*;

адны́м глытко́м auf éinen Schluck, in einem Zug

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скрыві́цца

1. (стаць крывым) krumm wérden, sich bíegen*; sich wérfen* (пакарабаціцца);

2. разм. (зрабіць грымасу) sich verzíehen*, sich verzérren;

ён скрыві́ўся ад бо́лю er verzóg das Gesícht vor Schmerz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гразі́ць, гражу, грозіш, грозіць; незак.

Абяцаць зрабіць каму‑н. зло, непрыемнасць; пагражаць. [Ураднік] лаяўся, гразіў, абяцаў арыштаваць і згнаіць у турме, спрабаваў купіць ліслівасцю, але Агапа стаяла на сваім. Чарнышэвіч. // Рабіць пагражальны жэст. Чыкілевіч падымае палец, злёгку грозіць Пракопу, як настаўнік неразумнаму вучню. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́жыць ​1, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

Вызначыць вагу каго‑, чаго‑н. з дапамогай вагаў; узважыць. Зважыць муку. // Адважыць пэўную колькасць чаго‑н. Зважыць паўкілаграма цукру.

зва́жыць ​2, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

Разм. Зрабіць уступку каму‑н.; уважыць. Умей зважыць старэйшаму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згару́сціць, ‑рушчу, ‑русціш, ‑русціць; зак., што.

Разм. Зрабіць што‑н. на скорую руку, абы-як (з-за недахопу сродкаў, умення). Згарусціць хату. // Набыць, прыдбаць што‑н. з вялікай цяжкасцю. Колькі ж год яшчэ трэба працаваць, каб зноў згарусціць беднаму чалавеку сто рублёў. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здво́іць, здвою, здвоіш, здвоіць; зак., што.

1. Зрабіць падвоеным, здвоеным (у 2 знач.). Здвоіць нітку. // Паставіць адзін за адным. Здвоіць урокі.

2. Перастроіць (кожны рад у страі) у два рады. Здвоіць рады.

•••

Здвоіць след — прабегчы другі раз па сваім следзе (пра звера).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змачы́ць, змачу, змочыш, змочыць; зак., каго-што.

1. Зрабіць мокрым, вільготным; намачыць. Дождж змачыў сена. □ Валасы .. [Валодзя] добра змачыў і зачасаў угору. Ермаловіч.

2. перан. Разм. Адзначыць што‑н. выпіўкай; замачыць. Прывіталі суседзі. Стол абрусам пакрылі Ды сяброўскую радасць Чаркай добрай змачылі. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)