quiz1 [kwɪz] n.
1. се́рыя пыта́нняў; віктары́на;
a quiz show радыёвіктары́на, тэлевіктары́на
2. кантро́льнае апыта́нне (у класе); ву́сная або́ пісьмо́вая праве́рка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sprig [sprɪg] n. галі́нка, па́растак; ато́жылак;
a sprig of parsley галі́нка пятру́шкі;
a sprig of the nobilty iron. нашча́дак двара́нства або́ шля́хты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
voodoo [ˈvu:du:] n. вядзьма́рства, шама́нства; ма́гія;
a voodoo dance магі́чны або́ рытуа́льны та́нец;
put a voodoo on smb. зачаро́ўваць; урака́ць каго́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
по́сцілка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Лёгкая саматканая коўдра або прасціна, якую рассцілаюць на пасцель або якой накрываюцца ці засцілаюць ложак. Гаспадыня зняла з ложка посцілку і завесіла ёю акно. Кулакоўскі. Пасцель была прыбрана, засцелена зверху вясковай посцілкай. Новікаў. // Кавалак тканіны, якой накрываецца або завешваецца што‑н. З-за посцілкі, што завешвала ложак, пачуўся жаночы голас. Пальчэўскі. / у перан. ужыв.; чаго або якая. Лес пасвятлеў, пабялеў і пазбыўся свае хмурай панурасці пад белаю чысцюткаю посцілкаю. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кадэ́нцыя, ‑і, ж.
1. Гарманічны або меладычны абарот, які завяршае музычны твор або яго частку, падкрэсліваючы кампазіцыйную цэласнасць твора.
2. Вольная імправізацыя віртуознага характару, якая выконваецца сола і ўваходзіць у склад інструментальнага канцэрта.
[Іт. cadenza.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камуфле́т, ‑у, М ‑леце, м.
1. Падземны разрыў артылерыйскага снарада або міны, які выяўляецца толькі па гуку або па ўзрыхленасці зямлі. // Падземны ўзрыў, які разбурае падземныя пабудовы праціўніка.
2. перан. Нечаканая непрыемнасць, няўдача.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ме́дніцкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вырабу або рамонту рэчаў з медзі і з іншых каляровых металаў.
2. у знач. наз. ме́дніцкая, ‑ай, ж. Майстэрня па рамонту або вырабу такіх рэчаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мурава́ць, мурую, муруеш, муруе; незак., што.
Будаваць, складваць з каменю або цэглы, змацоўваючы цэментам, вапнай або глінай. Мураваць сцяну. Мураваць печ. □ У школьны двор, дзе муруюць новы будынак пад майстэрні, заязджае грузавік. Юрэвіч.
[Польск. murować, ад лац. murus — сцяна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нясвоечасо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які адбываецца або адбыўся не ў свой час, не тады, калі трэба. Нясвоечасовы прыход на працу. Нясвоечасовая выплата грошай. // Які быў зроблены або адбыўся ў неадпаведны момант, недарэчы. Нясвоечасовая заўвага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
секстэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.
1. Музычны твор для шасці інструментаў або шасці галасоў з самастойнай партыяй для кожнага. Секстэт Брамса.
2. Ансамбль з шасці выканаўцаў (спевакоў або музыкантаў). Секстэт домр. Духавы секстэт.
[Ням. Sextett ад лац. sextus — шосты.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)