Плясь! ’гук ад удару чым-небудзь плоскім’, адпавядае значэнню дзеясловаў пля́снуць, пля́скаць, пляска́цца (ТСБМ; глус., Янк. Мат.): плясь! — па голым целе (полац., Нар. лекс.), пляс! (шальч., Сл. ПЗБ). Ад пляс(к)‑нуць, гл. пля́скаць, змякчэнне канцавога зычнага мае экспрэсіўны характар, або пад уплывам мяккасці папярэдняга зычнага, параўн. лясь! < ляснуць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Про́цівень ’тое, на чым пякуць піражкі, мяса’ (Інстр. 1), про́твень ’патэльня’ (Жд. 2), про́цвінь ’самаробная патэльня, бляха’ (Мат. Маг.), про́цвіна ’тс’ (шуміл., Сл. ПЗБ). З рус. про́тивень ’тс’, якое з ням. Bratpfanne ’тс’, з магчымым набліжэннем па народнай этымалогіі да слова против ’проці, супраць’. Гл. аб рускім слове Фасмер, 3, 383.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыпла́ч ’галашэнне па нябожчыку’ (віл., Жыв. сл.). Рус. прыпла́чка ’абрадавы вясельны плач’. Утварэнне ад *прыплакваць < плакаць з суф. ‑jь; аб суфіксацыі гл. Карскі 2-3, 23. Параўн. таксама рус. дыял. припла́кивать ’выконваць абрадавыя песні-галашэнні (на вяселлях, пахаваннях), галасіць’, укр. припла́кувати ’плакаць над кім-, чым-небудзь, аплакваць’, припла́кування ’плач, галашэнне’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Спата́чаваць ‘сачыць, падглядваць; выкрываць, лавіць (на чым-небудзь); разумець’ (Нас., Стан.). Насовіч (Нас., 608) выводзіў з *tekti ‘бегчы, рухацца’, гл. уцякаць. Няпэўна. Магчыма, ітэратыў да папярэдняга слова. Тады да та́каць ‘паддакваць, пагаджацца’, параўн. рус. та́кать ‘тс’, та́чить ‘песціць, апекавацца’, балг. та́ча ‘паважаць, шанаваць’, гл. так (Трубачоў у Фасмер, 4, 29).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
злі́тавацца, -туюся, -туешся, -туецца; -туйся; зак., над кім-чым.
1. Праявіць літасць у адносінах да каго-, чаго-н.; змілавацца.
З. над сіратой.
2. зліту́йся (цеся). Ужыв. як выраз нязгоды, пярэчання (разм.).
Злітуйся, што ты мелеш!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
зна́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; незак., кім-чым, як хто-што або ў якасці каго-чаго (афіц.).
Быць запісаным дзе-н., лічыцца, называцца.
З. ў спісе.
Ён у нас значыцца ў якасці кансультанта (або як кансультант).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
інтэрва́л, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Адлегласць, прамежак часу паміж чым-н.
І. паміж радкамі (машынапісу). Ісці з пэўным інтэрвалам.
2. У музыцы, акустыцы: суадносіны двух гукаў па вышыні (спец.).
|| прым. інтэрва́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
камента́рый, -я, мн. -і, -яў, м.
1. звычайна мн. Тлумачэнні да якога-н. тэксту.
Збор твораў Якуба Коласа з каментарыямі.
2. мн. Разважанні, тлумачальныя і крытычныя заўвагі аб чым-н.
Каментарыі карэспандэнта.
Каментарыі не патрэбны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пажыві́цца, -ыўлю́ся, -ы́вішся, -ы́віцца; зак. (разм.).
1. Знайсці для сябе якую-н. ежу, пажыву.
Няма дзе курам п.
2. чым. Узяць для сябе што-н. чужое, атрымаць якую-н. карысць з чужога.
П. чужым дабром.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пазава́льваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.
1. каго-што. Заваліць чым-н. усё, многае або ўсіх, многіх.
П. ямы кампостам.
П. праходы мэбляй.
2. перан., што. Праваліць усё, многае (разм.).
П. экзамены па асноўных прадметах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)