Verbum

анда́нтэ (спец.).

1. прысл. Сярэднепавольна, плаўна (пра тэмп выканання музычнага твора).

2. у знач. наз., нескл., н. Музычны твор або частка яго ў такім тэмпе.

апі́лкі, -лак.

Дробныя частачкі матэрыялу, якія ўтвараюцца пры апрацоўцы яго пілой, напільнікам, пілавінне.

Драўняныя а.

Металічныя а.

|| прым. апі́лачны, -ая, -ае і апі́лкавы, -ая, -ае.

лексе́ма, -ы, мн. -ы, -се́м, ж. (спец.).

Слова як самастойная сэнсавая адзінка слоўнікавага складу мовы ў сукупнасці яго значэнняў і форм.

|| прым. лексе́мны, -ая, -ае.

прадо́ўжыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

Падоўжыцца, працягнуцца.

Яго жыццё прадоўжыцца ў дзецях і ўнуках.

|| незак. прадаўжа́цца, -а́ецца.

|| наз. прадаўжэ́нне, -я, н.

пры́цемак, -мку, м.

Паўзмрок, паўцемра пасля заходу сонца ці перад яго ўсходам або ў дрэнна асветленым памяшканні, месцы.

Набліжаўся п.

У гэтым пакоі заўсёды п.

струг¹, -а, мн. стругі́, -о́ў, м. (спец.).

1. Ручны інструмент для грубай апрацоўкі драўніны струганнем.

2. Землярыйная машына для зразання грунту слаямі і перамяшчэння яго.

структу́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

Узаемаразмяшчэнне і сувязь састаўных частак аб’екта, якія забяспечваюць яго цэласнасць; будова.

С. рэчыва.

С. арганізма.

|| прым. структу́рны, -ая, -ае.

сурага́т, -у, М -га́це, мн. -ы, -аў, м.

Замяняльнік натуральнага прадукту, прадмета, які толькі часткова мае яго некаторыя ўласцівасці.

С. скуры.

|| прым. сурага́тны, -ая, -ае.

хі́ба¹, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Памылка, промах, недахоп.

Хібы ў рабоце.

2. Пра фізічны недахоп.

Х. яго была ў тым, што ён кульгаў.

цэрэбра́льны, -ая, -ае (спец.).

1. Звязаны з мозгам і яго дзейнасцю; мазгавы.

2. Які ўтвараецца пры загібе кончыка языка к цвёрдаму паднябенню (пра зычныя гукі).