вако́льны:

вако́льны шлях Úmweg m -(e)s, -e (тс. перан.);

вако́льным шля́хам auf Úmwegen; durch Wínkelzüge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

артадро́мія

(ад арта- + гр. dromos = бег, шлях)

самая кароткая лінія паміж двума пунктамі на паверхні шара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ватэрве́йс

(англ. waterway, ад water = вада + way = шлях)

тоўстая дошка драўлянага палубнага насцілу ўздоўж борта судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

lonesome

[ˈloʊnsəm]

adj.

1) марко́тны

2) ну́длівы

a lonesome journey — ну́днае падаро́жжа

3) бязьлю́дны, пусты́нны (шлях, даро́га)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мая́к, ‑а, м.

Высокае збудаванне ў форме вежы з сігнальнымі агнямі, якія паказваюць шлях караблям. «Прывітанне, прывітанне, порт, сівыя караблі, верных маякоў мірганне, хваль свінцовых ракатанне, — мы ізноў да вас прыйшлі». Жычка. // перан. Пра таго (тое), хто або што паказвае шлях да чаго‑н. Сумленныя людзі ўсяго свету з надзеяй звяртаюць свае позіркі да Савецкага Саюза, бачачы ў ім апору міру, маяк свабоды і шчасця. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ЗЕНІ́Т

(франц. zénith ад араб. земт, літар. шлях, напрамак),

пункт нябеснай сферы, у якім верт. лінія перасякае гэтую сферу над галавой назіральніка.

т. 7, с. 61

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бальша́к, ‑а, м.

Вялікая (у адрозненне ад прасёлачнай) дарога; шлях. [Рыгор] спыніўся прыкладна за кіламетр ад вёскі, там, дзе ад бальшака адгаліноўваецца палявая дарога на Бугры. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захо́дніцтва, ‑а, н.

Грамадская плынь у Расіі ў 30–50‑я гады 19 ст., прадстаўнік якой, у адрозненне ад славянафілаў, адстойвалі для Расіі заходнееўрапейскі, капіталістычны шлях развіцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

славянафі́льства, ‑а, н.

Кансерватыўная грамадска-палітычная плынь сярэдзіны 19 ст., якая ідэалізавала самабытны шлях развіцця Старажытнай Русі, яе патрыярхальнасць, сялянскую абшчыну, праваслаўе і супрацьпастаўляла развіццю заходніх краін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Новы шлях» (калгас, Кобрынскі р-н) 5/248—249 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)