Нараўлянская кандытарская фабрыка «Чырвоны мазыранін»

т. 11, с. 146

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Смалявіцкае патрыятычнае падполле «Чырвоны сцяг»

т. 15, с. 46

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фікаэрытры́н

(ад гр. phykos = водарасць + erythros = чырвоны)

чырвоны пігмент чырвоных і некаторых сіне-зялёных водарасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

во́хравы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўтрымлівае ў сабе вохру.

2. Жаўтавата-чырвоны, колеру вохры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

earthworm

[ˈɜ:rӨwɜ:rm]

n.

дажджавы́ чарвя́к, чырво́ны земляны́ чарвя́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

burgundy [ˈbɜ:gəndi] n.

1. Burgundy чырво́нае або́ бе́лае бургу́ндскае віно́

2. цёмна-чырво́ны ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

claret [ˈklærət] n.

1. кларэ́т (сухое чырвонае віно тыпу бардо)

2. цёмна-чырво́ны ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

алізары́н, ‑у, м.

Фарбавальнае рэчыва, якое вырабляецца з карэння марэны або з мінералаў. Чырвоны алізарын.

[Фр. alisarine з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багро́вы, ‑ая, ‑ае.

Густа-чырвоны, пурпуровы. Багровыя ад зарыва крыллі здаваліся казачнымі чырвонымі макамі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

púterrot

a барво́вы, чырво́ны як рак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)