падмы́цца, ‑мыюся, ‑мыешся, ‑мыецца; зак.

Падмыць сабе некаторыя часткі цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акта́эдр, ‑а, м.

Спец. Цела, абмежаванае васьмю правільнымі трохвугольнікамі; васьміграннік.

[Ад грэч. oktō — восем і hedra — аснова, паверхня, старана.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канка́н, ‑а, м.

Французскі эстрадны танец з непрыстойнымі рухамі цела.

[Фр. cancan.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макраце́ла, ‑а, н.

Фізічнае цела вялікіх памераў. Траекторыя руху макрацела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зе́бра, ‑ы, ж.

Дзікі афрыканскі конь з паласатай афарбоўкай цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субты́льны, ‑ая, ‑ае.

Кволы, слабы (пра склад цела). // Далікатны, тонкі.

[Фр. subtil.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяда́лішча, ‑а, н.

Частка чалавечага цела, на якую садзяцца; ягадзіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nude1 [nju:d] n.

1. аго́леная фігу́ра (у жывапісе, скульптуры)

2. аго́ленае/го́лае це́ла

in the nude галышо́м, галяко́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пропорциона́льность в разн. знач. прапарцыяна́льнасць, -ці ж.;

пропорциона́льность телосложе́ния прапарцыяна́льнасць скла́ду це́ла;

пряма́я пропорциона́льность мат. прама́я прапарцыяна́льнасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ciekły

вадкі; цякучы;

stan ciekły ciała — вадкі стан цела

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)