каці́ць, качу́, ко́ціш, ко́ціць; незак.

1. каго-што. Рухаць, перамяшчаць што-н., прымушаючы каціцца па якой-н. паверхні, а таксама рухаць, везці што-н. на колах.

К. бервяно.

К. тачку.

2. Хутка ехаць (разм.).

К. на веласіпедзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

around the corner

а) за ро́гам

б) блі́зка, ху́тка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

toss off

а) ху́тка спра́віцца, збыць

б) вы́піць за́лпам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rychło

1. хутка;

2. своечасова;

3. неадкладна, зараз жа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uwijać się

незак. хутка спраўляцца, увівацца, завіхацца, лётаць, круціцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gazować

незак.

1. газіраваць;

2. разм. хутка ехаць; гнаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

залячы́цца, ‑лечыцца; зак.

Разм. Зажыць, загаіцца ў выніку лячэння. Рана хутка залячылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бру́дзіцца, ‑дзіцца; незак.

Станавіцца брудным; пэцкацца. Светлае адзенне ў дарозе хутка брудзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карнішо́н, ‑а, м.

Маленькі, зняты хутка пасля цвіцення агурок, прызначаны для марынавання.

[Фр. cornichon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўска́ч, прысл.

Скачкамі, вельмі хутка. Коні рванулі ўперад і панеслі наўскач. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)