віто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. Адзін абарот спіралі.

В. спружыны.

2. Тое, што навіта ў выглядзе спіралі.

В. абмоткі.

3. Пры палёце: адзін абарот на арбіце.

В. касмічнага карабля вакол Зямлі.

|| прым. вітко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злі́так, -тка м. сли́ток;

зо́лата ў ~тках — зо́лото в сли́тках

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пале́так, -тка м., с.-х. клин;

яравы́ п. — ярово́й клин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́святак, -тка м., разг.

1. небольшо́й пра́здник;

2. кану́н пра́здника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

храсто́к, -тка́ м., анат. хрящ; хря́щик;

○ надгарта́нны х. — надгорта́нный хрящ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капыто́к, ‑тка, м.

Памянш.-ласк. да капыт. Прайшло колькі дзён, і Стрэлачка ўстала на ногі, застукала капыткамі па падлозе, пачала хадзіць каля канапы. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кусто́к, ‑тка, м.

Памянш. да куст (у 1, 2 знач.); невялікі куст. Усё тут было знаёма Рыгору: кожны кусток пры дарозе, кожнае дрэва. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасто́к, ‑тка, м.

Разм. Памянш. да шост. Певень, сеўшы на шастку, заспяваў: «Ку-ка-ра-ку!» Дубоўка. Убачыўшы на шастку сукенкі, Сцяпан адвярнуўся. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Тое, што і зародак.

2. Адміраючы астатак недаразвітага органа ў арганізме, рудымент (спец.).

3. звычайна мн., перан. Пачатак, першае праяўленне чаго-н.

Зачаткі новых адносін.

|| прым. зача́ткавы, -ая, -ае.

З. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руче́йник рыб. (насадка) шы́цік, -ка м., ашы́так, -тка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)