contemplative
[kənˈtemplətɪv]
adj.
1) заду́маны, задуме́нны; сузіра́льны; схі́льны да ро́здуму, ро́здумны
2) паглы́блены
a contemplative life — жыцьцё паглы́бленае ў ро́здум аб рэлі́гіі, маліто́ўнае жыцьцё
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
inclined
[ɪnˈklaɪnd]
adj.
1) схі́льны, гато́вы
to feel inclined — быць схі́льным, мець ахво́ту
2) спа́дзісты, нахі́лены; ко́сы, касы́; пад куто́м
inclined plane — нахі́льная ро́ўніца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
susceptible
[səˈseptəbəl]
adj.
1) ура́жлівы, чу́лы, чульлі́вы
susceptible nature — ура́жлівая нату́ра
2) успрыма́льны, пада́тлівы, схільны
a theory susceptible of proof — тэо́рыя, яку́ю лёгка даве́сьці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
імпульсі́ўны
(п.-лац. impulsivus = пабуджальны)
1) які мае адносіны да імпульсу, выкліканы ўнутраным пабуджэннем (напр. і-ыя дзеянні дзяцей);
2) схільны дзейнічаць пад уплывам раптоўнага імпульсу (напр. і. чалавек).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
забабо́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які верыць у забабоны, схільны да забабонаў (пра чалавека). Забабонныя людзі лічаць, што падкова прыносіць шчасце.
2. Заснаваны на забабонах, прасякнуты забабонамі. Хоць расказы Яўхіма аб камені з крыжам былі заўсёды прасякнуты забабоннаю вераю і страхам, аднак і ў іх прасвечвай зярняткі праўды. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гаваркі́, ‑ая, ‑ое.
Схільны да размоў, ахвочы пагаварыць; проціл. маўклівы. Вясёлы, гаваркі, востры на слова, .. [Аляксей Іванавіч] цэлымі днямі частаваў сваіх слухачоў.. новымі цікавымі гісторыямі. Новікаў. [Яфрэйтар] быў жвавы, гаваркі, ветлівы, зусім не падобны да сваіх маўклівых і хмурых салдат. Мележ. // перан. Шумны, ажыўлены. Я палюбіў юначай душой гаваркія гарадскія вуліцы. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кплі́вы, ‑ая, ‑ае.
Схільны да кпін, які любіць насміхацца над іншымі. Кплівы чалавек. // Які заключае ў сабе кпіны. У панскім кплівым смеху Мітрафан адчуў абразу сваёй чалавечай годнасці. Пальчэўскі. Кубак адразу згроб сабе Рыгор.., Ладымер заўважыў гэта, і тонкія яго губы скрывіліся ад кплівай да гэтакай сквапнасці ўсмешкі. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
liable
[ˈlaɪəbəl]
adj.
1) падле́глы чаму́, схі́льны да чаго́
Glass is liable to break — Шкло лёгка б’е́цца
2) адка́зны за што
3) абавя́заны да чаго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
apt
[æpt]
adj.
1) адпаве́дны, тра́пны
his apt reply — яго́ны тра́пны адка́з
an apt quotation — уда́лая цыта́та
2) схі́льны
apt to do — схі́льны не́шта рабі́ць
3) здо́льны, зда́тны, уме́лы
Some pupils are more apt than others — Некато́рыя ву́чні здальне́йшыя за і́ншых
4) магчы́мы
Difficulties are more apt to occur — Хутчэ́й за ўсё, мо́гуць паўста́ць ця́жкасьці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
лапатлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Які бесперастанку лапоча, трапечацца; шумлівы. Абапал машыны цягнуліся вузлаватыя дубы, шызыя танклявыя грабы, несціханыя лапатлівыя асіны. Мележ.
2. Схільны многа і бесперастанку гаварыць; балбатлівы. Клопікаў збіраўся .. вызверыцца на гэтае лапатлівае стварэнне [Любку], але афіцэр лагодна махнуў рукой. Лынькоў. // Несціханы, шумны, балбатлівы. Антон, стомлены лапатлівай .. гаворкаю, маўчыць. Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)