стая́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стая́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тарчма́,
Стаўма, старчаком, у вертыкальным становішчы (звычайна ў спалучэнні:
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хія́зм, ‑у,
1. У анатоміі — перакрыжаванне зрокавых нерваў на ніжняй паверхні прамежкавага мозга хрыбетных.
2. У лінгвістыцы — від сінтаксічнага паралелізму, пры якім у другой палавіне фразы члены сказа
3. У выяўленчым мастацтве — крыжападобнае, сіметрычнае размяшчэнне дэталей фігуры.
[Грэч. chiasmos — размяшчэнне ў выглядзе літары «х».]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чало́,
◊ біць чало́м — бить чело́м;
на чале́ — (з кім) во главе́ (с кем);
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
◎ Надкоснік ’шафер’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пашару́нак у выразе: у адном пашарунку — пра гаспадарчыя будынкі, якія ў адзін рад
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
разны́, ‑ая, ‑ое.
1. Зроблены разьбой (у 1 знач.).
2. Упрыгожаны разьбой (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасярэ́дзіне
1.
2. предлог с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ла́герь
пионе́рский ла́герь піяне́рскі ла́гер;
уче́бный ла́герь вучэ́бны ла́гер;
концентрацио́нный ла́герь канцэнтрацы́йны ла́гер;
стоя́ть, располага́ться ла́герем
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
лю́стра¹, -а,
1. Адшліфаваная паверхня (шкла, металу), здольная даваць адбіткі тых прадметаў, якія знаходзяцца перад ёю, а таксама спецыяльна зроблены прадмет з такой паверхняй.
2.
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)