прышчы́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Спец. Адразанне верхавіны парастка расліны для прыпынення яго росту і ўзмацнення прытоку пажыўных рэчываў да іншых частак расліны. Прышчыпка вінаграду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэве́нь, ‑ю, м.

Род травяністай шматгадовай расліны сямейства грэчкавых з тоўстымі каранямі і вялікім лісцем, маладыя чаранкі якога ўжываюцца ў ежу. // Лякарства, прыгатаванае з каранёў некаторых відаў гэтай расліны.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

okopowy

okopow|y

1. вайск. акопны, траншэйны;

2. с.-г. rośliny ~e — прапашныя расліны; абганяльныя расліны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паса́джаны gepflánzt (пра расліны); gesétzt (пра людзей)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

агаро́дны Gemüse-; Gemüseanbau-;

агаро́дныя раслі́ны Gemüsepflanzen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спо́равыя мн бат:

спо́равыя раслі́ны Spórengewächse pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

грубасцяблі́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае тоўстае, грубае сцябло. Грубасцяблістыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выляга́ць, ‑ае; незак.

Прыгінацца сцяблом да зямлі (пра збожжавыя расліны).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўчукано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца каўчуканосам. Каўчуканоснае дрэва. Каўчуканосныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кветано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае кветкі, дае кветкі. Кветаносныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)