тра́ўнік, ‑а, м.

Старадаўняя кніга, якая змяшчае апісанне лекавых раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ятры́шнікавыя, ‑ых.

Сямейства аднадольных травяністых раслін; тое, што і архідныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзёран, -рну, м.

Верхні слой глебы, густа пераплецены карэннем раслін, а таксама выразаныя пласты з гэтага слоя, якімі ўмацоўваюць адхоны, абкладаюць клумбы і інш.

Клумбы абкладзены зялёным дзёрнам.

|| прым. дзярно́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выро́шчванне н Zucht f - (раслін); Áufzucht f - (жывёл) (разм);

выро́шчванне кве́так Blúmenzucht f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аква́рыум, ‑а, м.

1. Штучны вадаём або шкляная пасудзіна для ўтрымання і гадоўлі рыб, водных жывёл і раслін. Марскі акварыум.

2. Збудаванне, спецыяльная ўстанова для вывучэння і дэманстрацыі водных жывёл і раслін.

[Лац. aquarium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сістэма́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Спец. Групоўка, класіфікацыя прадметаў, з’яў. Сістэматыка ізатопаў.

2. Навука аб размеркаванні жывёлін і раслін па класіфікацыйных трупах (відах, родах і пад.). Сістэматыка раслін. Сістэматыка птушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ганачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для паскоранага росту раслін. Выганачная цяпліца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відаўтварэ́нне, ‑я, н.

Працэс утварэння відаў раслін і жывёл. Тэорыя відаўтварэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугляро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вугляроду. Вугляроднае жыўленне раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апы́львальнік, ‑а, м.

Апарат для апыльвання раслін; апыляльнік (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)